هر فردی باید بداند که چگونه می تواند با دیگران ارتباط برقرار کند. عدم مهارتهای رفتار با دیگران، سبب دلسردی و ناامیدی میشود. یک انسان موفق میداند که کار کردن با دیگران به …
هر فردی باید بداند که چگونه می تواند با دیگران ارتباط برقرار کند. عدم مهارتهای رفتار با دیگران، سبب دلسردی و ناامیدی میشود.
یک انسان موفق میداند که کار کردن با دیگران به خصوص در دنیای کنونی، ارتباطی توأم با مهارت را میطلبد. جامعهشناسی میگوید: «هنگام برخورد با مردم به خاطر داشته باشید که با مخلوقات منطقی طرف نیستید، با موجوداتی که سرشار از غرور، خودبینی و تعصب هستند، طرف هستید.»
۱) دیگران را با نام صدا بزنید:
این خوشایندترین صدا برای گوش هر کسی است. وقتی نام فردی را به کار می برید، در حقیقت پیغام خود را تنها برای آن شخص ارسال میکنید. این کار شما سبب میشود فرد مقابل دریابد که برای او اهمیت و ارزش قائل هستید. جملات خود را با اسامی افراد بیامیزید و با سؤالاتی نظیر: «علی، امروز خوب هستی؟» آغاز کنید.
۲) اشتباه خود را بپذیرید:
اگر این مسئله را بپذیرید که اعتراف به اشتباهات در محیط کار، یکی از ستوده ترین اعمال است، پس با اعتراف به اشتباه خود، هرگز فکر نخواهید کرد که وجههی خود را از دست خواهید داد. یادمان باشد در اعتراف به اشتباهاتمان زیاده روی نکنیم مثلا ً لازم نیست با عذرخواهی فراوان در جلسات، اقدام به بیان اشتباهات خود کنید.
۳) دیگران را با معیارهای بالا در نظر بگیرید:
اندک افرادی در بین ما هستند که معمولا عقل کل خطاب میشوند. به نظر میرسد اینگونه افراد فکر میکنند که هیچ کس جز خودشان قادر به انجام صحیح امور نیست. جزو این گروه از افراد نباشید. به قابلیتهای دیگران اعتماد کنید. در واقع به آنها در انجام دادن کارها به بهترین وجه ممکن اطمینان داشته باشید. این به معنای داشتن انتظارات بیش از حد نیست. باور داشتن یک فرد، او را تشویق به انجام کارها با حداکثر توان میکند و از ناامیدی جلوگیری میکند.
۴) علاقهای صادقانه از خود نشان دهید:
به سخنان خود دقت کنید و بدانید چه وقت باید آنها را بیان کنید. هر فردی در محیط کار شما، دارای سابقهای از علایق و تجارب و سلایق گوناگون است. حتی اگر نقطه اشتراکی با هم ندارید، در مورد اطرافیانتان اطلاعات کسب کنید. مردم دوست دارند که دیگران آنها را به خاطر داشته باشند پس در سخن گفتن، دقت کنید.
۵) از دیگران تعریف و تمجید کنید:
در مورد تعریف خود صریح باشید و نشان دهید که در مورد آنچه که فرد انجام داده است، آگاهی دارید، به طور مثال بگویید: « علی، تو خیلی خوب جلسه را اداره کردی به خصوص وقتی همه از مسیر موضوع اصلی منحرف شده بودند». در عین حال سعی کنید به ندرت و فقط زمانی که واقعا نیاز است، انتقاد کنید، انتقاد را طوری بیان کنید که مانند یک نصیحت سازنده از طرف دوستی قابل اعتماد در نظر گرفته شود.
۶) مراقب حرفهایتان باشید:
اگر قصد ندارید کاری را انجام دهید، هرگز نگویید که آن را انجام خواهید داد. یادتان باشد اعتبار شما، ارتباطی تنگاتنگ با گفتارتان دارد. اگر به قول خود عمل نکنید، در مورد کارهای بزرگ به شما اعتماد نخواهد شد و در نتیجه پیشرفتی حاصل نمیشود.
۷) قدردانی و سپاسگزاری فراموش نشود:
اگر فردی لطفی به شما کرد، تشکر کنید و مقابله به مثل کنید و این را بدانید که شما به خودی خود مستحق لطف نیستید و کسی به شما بدهکار نیست. پس تشکر فراموش نشود.
۸) با فکر و ملاحظه باشید:
اگر قبل از صحبت کردن خوب فکر کنید شاید هیچ وقت، ابهامی در گفتارتان سبب سوء تعبیر نشود. در صورت بروز سوء تفاهم یادمان باشد، نظرات دیگران را محترم بشماریم. ببینید چرا آنها اینگونه فکر میکنند. به جای مشاجره از دیگران بخواهید در مورد مواضع شان توضیح دهند، مجبور نیستید، موافقت کنید، اما میتوانید بگویید: « من متوجه هستم شما چه میگویید.»
۹) ازخودگذشتگی فراموش نشود:
بد نیست گاهی اوقات از مکان شغلی خود خارج شده، به دیگران در کارهایشان کمک کنید. این عمل را بدون اینکه از شما درخواست شود، انجام دهید، گفتن: « کمک لازم ندارید؟ » شما با این کار، دیگران را تشویق به از خودگذشتگی کرده و در نتیجه محیط کاری مثبت قوی ایجاد خواهد شد و دیگر اینکه برای خود لطفی دو جانبه را خریداری میکنید، چراکه مهربانی همیشه بازمیگردد.
۱۰) متواضع و فروتن باشید:
یادمان باشد اگر به کامیابی دست یافتیم، خود از آن تعریف نکنیم بلکه دیگران خود متوجه آنها گردند، « همچنان که گفتهاند، مشک آن است که خود ببوید نه آن که عطار بگوید.»
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است