مصر با برخورداری از موهبت ثروت آثار باستانی بیمانندش، پرجمعیتترین کشور عربی است و برآوردها از دو برابر شدن سکنه این کشور تا مرز ۱۶۰ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰ میلادی/ ۱۴۳۰ …
مصر با برخورداری از موهبت ثروت آثار باستانی بیمانندش، پرجمعیتترین کشور عربی است و برآوردها از دو برابر شدن سکنه این کشور تا مرز ۱۶۰ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰ میلادی/ ۱۴۳۰ خورشیدی حکایت دارد. اثرات تغییر اقلیم در این کشور بزرگ آفریقای شمالی که برای تغذیه جمعیت رو به رشدش تا حد زیادی به دلتای حاصلخیز نیل وابسته است، میتواند اثرات مخرب جبرانناپذیری همراه داشته باشد. به موازات دست و پنجه نرم کردن پژوهشگرانی از سراسر جهان با راههای کنترل و مهار گرمایش جهانی، محققان دوراندیشی نیز با ایده رجوع به روشهای قدیمی، تلاش دارند راهحلهای مفید برای رفع مشکلات زیستمحیطی کنونی جهان را در سرزمین باستانی مصر بیابند.
از قرار معلوم راهبردهایی که مصریان باستان برای تطابق با محیطزیست خشن، خشک و گرم خود به خدمت گرفته بودند، میتواند به حل مشکل گرمایش امروزی دنیا کمک کند.به همین مناسبت حدود ۲۰۰ باستانشناس، جغرافیدان، مورخ، زمینشناس و دیرینشناس از ۲۵ کشور جهان به دانش «زمین باستانشناسی» به عنوان کلید طلایی گشودن گنجینه گذشته به منظور یافتن راهحلهایی برای مشکلات حال و آینده دل بستهاند. آنها حدود یکسالی است که دور هم جمع شدهاند و به بحث و تبادل نظر میپردازند. هدف کلی دست یافتن به شواهد باستانشناختی و زمین شناختی است که بتواند نحوه بقا و جان بدر بردن مصریان باستان از تغییرات اقلیمی را بیان کند.
درسهای معماری بیشماری از طراحان آرامگاههای پر قدمتی که در برابر اثرات تخریبی زمانه پابرجا ماندهاند، نحوه مدیریت بارندگیهای سنگین ناشی از تغییرات اقلیم که در طول هزاره آخر بخوبی تأیید شدهاند، سیلابهای فصلی رودخانه نیل که هنگام احداث مقابر و پرستشگاهها از سوی معماران در طرحهایشان لحاظ میشدند و سازوکارهای کارآمد ذخیرهسازی و نگهداری درازمدت غلات و علوفه دامی نمونههایی از مدیریت تغییرات آب و هوایی مصر باستان است.
شاید این فرآیند نگاه به گذشته و درس گرفتن جهت آینده، برای امروز سیاره زمین که در معرض خطر فوری تغییرات اقلیمی قرار دارد، فرآیندی نامناسب به نظر برسد. گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی وسیع میتواند اراضی ارزشمند مزروعی مناطق پر خطر حاشیه کویرهای زمین را که غذای میلیونها نفر را تامین میکنند در زمانی نزدیک نابود کرده و قحطی سراسری وحشتناکی را ایجاد کند. اما شکی نیست که بشر در چند ده سال گذشته بر اثر پیشرفتهای تکنولوژیکی خود، مغرور شده و راه زندگی اشتباهی را برگزیده است؛ راهی که امروزه شکی نیست ادامه آن میتواند حیات موجود در سیاره زمین را تا مرز نابودی و انقراض کامل به پیش برد. شاید زمان آن فرا رسیده تا به زندگی با قناعت و ساده گذشته خود بازگردیم که در آن، احترام به طبیعت رکن اساسی ایدئولوژی مردم بود.
منبع: sciencedaily
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است