هنگامی که ستاره پر جرمی به شکل ابر نواختر منفجر میشود، شاید هستهاش سالم بماند. اگر هسته بین ۱.۴ تا ۳ جرم خورشیدی باشد، جاذبه آن را فراتر از مرحله کوتوله سفید متراکم میکند …
هنگامی که ستاره پر جرمی به شکل ابر نواختر منفجر میشود، شاید هستهاش سالم بماند. اگر هسته بین ۱.۴ تا ۳ جرم خورشیدی باشد، جاذبه آن را فراتر از مرحله کوتوله سفید متراکم میکند تا اینکه پروتونها و الکترونها برای تشکیل نوترونها به یکدیگر فشرده شوند.
این نوع شیء سماوی ستاره نوترونی نامیده میشود. وقتی که قطر ستارهای ۱۰ کیلومتر (۶مایل) باشد، انقباضش متوقف میشود. برخی از ستارگان نوترونی در زمین به شکل تپنده شناسایی میشوند که با چرخش خود ، ۲ نوع اشعه منتشر میکنند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است