انسانها از زمانهای خیلی دور سرشان را میپوشاندند تا جایی که میتوان کلاه را همزاد انسان دانست اما یکی از علتهای اولیه پیدایش کلاه، حفاظت از سر در برابر آسیب دیدن در طبیعت …
انسانها از زمانهای خیلی دور سرشان را میپوشاندند تا جایی که میتوان کلاه را همزاد انسان دانست اما یکی از علتهای اولیه پیدایش کلاه، حفاظت از سر در برابر آسیب دیدن در طبیعت بر اثر افتادن سنگ یا محافظت از آسیبدیدگی در جنگ یا در مواقع کار در معدن و... بوده است...
بعدها پوشش سر یکی از نمادهای قدرت قلمداد شد و کمی بعدتر کلاه به عنوان نمادی از هنر پیشرفت کرد. از دید مد، این پوشش از لوازم جانبی بسیار مهم است زیرا نگاه بینندگان اول از صورت شروع میشود و میتواند توجه آنها را بسیار جلب کند. کلاه یک مد بسیار مورد توجه است که هر کسی میتواند از آن استفاده کند.
نکته قابلتوجه دیگر اینکه گرمای بدن انسان از قسمت سر از دست میرود پس پوشاندن سر یکی از روشهای مناسب برای گرم ماندن است. بهخصوص برای نوزادان که سریعتر گرمای بدنشان را از دست میدهند. در سالهای ۱۷۰۰ در بریتانیا شغل کلاهدوزی وجود داشته و به شاغلان این حرفه «میلینر» گفته میشد. منشأ این نام از دستفروشهای دورهگردی آمده که از میلان در ایتالیا لباس میآوردند و در انگلیس میفروختند. در فرانسه کلاهها را کلاهسازها میساختند و به آنها «چاپلیق» میگفتند. در گذشته برای تزیین کلاه و جنبه هنری دادن به آن، از پرهای رنگشده استفاده میشد.
پرها را رنگ میکردند و همراه شالهای بلند ابریشمی و کرک و شاخههای بسیار کوچک کلاه را میپوشاندند. کلاههای گرانقیمت معمولا نشانه جایگاه اقتصادی افراد بودند. این داستان ادامه داشت تا اینکه در گذر زمان، کلاه محبوبیتش را از دست داد. حتی دیگر در مراسم خاص مثل مراسم ازدواج و مراسم مذهبی هم کلاه استفاده نمیشد. دیگر از دهه ۲۰ (۱۹۲۰) به بعد از کلاهها به صورت عمومی و همگانی استفاده نشد ولی در سال ۱۹۸۰ دوباره کلاهها وارد مراسم عروسی و مراسم خاص شدند. پرنسس دایانا برای افزایش اعتماد به نقش خود، با به سر گذاشتن کلاه، دوباره استفاده از آن را در بین مردم رواج داد.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است