تبت یدا ابی لهب

● تقدیم به ملت به پا خاسته «بحرین»: «تبت یدا ابی لهب...»(۱) آیا درست می شنوم؟ این صدای «بلال» نیست که دیگر بار از مأذنه های ایمان به اوج می نشیند؟ من در کجای تاریخم؟! من در کجای تاریخم؟! درقاب …

● تقدیم به ملت به پا خاسته «بحرین»:
«تبت یدا ابی لهب...»(۱)
آیا درست می شنوم؟
این صدای «بلال» نیست که دیگر بار
از مأذنه های ایمان به اوج می نشیند؟
من در کجای تاریخم؟!
من در کجای تاریخم؟!
درقاب چشمانم
تک درختی سرخ به خون نشسته
که برشاخه های آن
پرنده ای سپید، سرودی سبز می خواند
و محمد(ص) را می بینم
که از فراز تاریخ
با درفشی از «ایمان» بر دوش
و ردایی از «داغ» بر تن
راه «غار حرا» را درپیش می گیرد.
«تبت یدا ابی لهب...»
آری، تاریخ تکرار می شود
من این اشباح متحرک مومیایی را
که بر تخت هایی از آتش تکیه زده اند
خوب می شناسم
این بوزینه بازهای شکلک ساز
همان «عقبه بن ابی معیط»(۲) ها
«ابوسفیان»ها
«ابوجهل»ها
و «ابن مرجانه»های تاریخ اند
و این موش نفت خوار
دلقک دربار شیطان
همان «آل سعود بن ابوجهل» است
که دوشادوش «آل خلیفه»(۳)
برای دجال
دم می جنباند!
«تبت یدا ابی لهب...»
مرگ و نفرت باد
بر این آیینه عبرت تاریخ
و چه زجر جانکاهی ست برای پیر تاریخ
که ناگزیر است تا به رستاخیز
نام این مومیائیان پوسیده را
در بایگانی ذهن خویش بسپارد
چرا که اینان
لکه ننگ درشتی بر پیشانی تاریخ اند
و تحمل چنین ننگ چرکینی
به راستی
شکنجه ای جانکاه است.
«تبت یدا ابی لهب...»
و «آل زیاد»
و «آل مروان»
و «آل سعود»
و «آل خلیفه»
این فریادهای خشماگین
«آیات قرمز» (۴) انتقام
و شعله های خشم الهی است.
صلای بیداری «آیات القرمزی» (۵)
که شعور شعر را تلاوت می کند
صدای مظلومیت «بهیه العرادی» (۶)
صدای به خون نشسته «علی المؤمن» (۷)
و خروش آسمانکوب «بحرین» به پا خاسته
که چونان خدنگی آتشین
چادر سیاه شب را می شکافد و
روشنی را
بشارت می دهد.
«تبت یدا ابی لهب»
این صدای قرآن
صدای «توفان» است
که از حنجره شعله ور «بحرین» زبانه می کشد
این صدای «استقامت» است:
«با تفارض لاحوار، استفاله او فرار» (۸)
آری، ناقوس مرگ «دیکتاتور» به صدا درآمده است:
یا مرگ، یا فرار...
و صبح نزدیک است:
«نصر من الله و فتح قریب» (۹)


رضا اسماعیلی
پانوشت ها:
۱) قرآن مجید، سوره «تبت» آیه (۱)
۲) «ابو لهب» و «عقبه بن ابی معیط» دو همسایه رسول خدا(ص) بودند که دایم به آزار و اذیت حضرت می پرداختند و پیامبر سخت از آنان گله مند بود. اینان قصد داشتند پیامبر(ص) را از رسالت خویش بازدارند و بارها قصد جان پیامبر اکرم(ص) را کردند.
۳) حکومت دیکتاتوری «آل خلیفه» در بحرین.
۴) اشاره به «آیات القرمزی» شاعره بحرینی که توسط رژیم دیکتاتور «آل خلیفه» مورد تجاوز و شکنجه قرارگرفت.
۵) آیات القرمزی، شاعره انقلابی بحرینی.
۶) «بهیه العرادی» اولین شهید زن انقلاب بحرین که در منطقه «قدم» از ناحیه گردن مورد اصابت گلوله قرارگرفت و به فیض شهادت نایل گردید.
۷) «علی المؤمن» یکی از شهدای جوان انقلاب بحرین که به هنگام شهادت، لبخند بر لب داشت.
۸) یکی از شعارهای انقلاب بحرین، خطاب به حکومت دیکتاتوری «آل خلیفه» به معنای: «نه مذاکره، و نه گفت وگو، یا استعفا یا فرار»
۹) نصرمن الله و فتح قریب و بشرالمؤمنین (قرآن کریم، سوره صف، آیه۳۱).