آسپرژیلوزیس چیست؟

بیماری آسپرژی کوزیس (Aspergillosis) شامل عفونت و واکنش آلرژیک به قارچ آسپرژیلوس است. علا ئم و نشانه های بیماری بستگی به نوع عفونت دارد. علا ئم آلرژی ریوی عبارتند از: سرفه، بالا آوردن خون یا …

بیماری آسپرژی کوزیس (Aspergillosis) شامل عفونت و واکنش آلرژیک به قارچ آسپرژیلوس است.
علا ئم و نشانه های بیماری بستگی به نوع عفونت دارد.
علا ئم آلرژی ریوی عبارتند از: سرفه، بالا آوردن خون یا خلط قهوه ای همراه سرفه، تب، احساس کسالت، خس خس سینه، کاهش وزن، انسداد راه هوایی ریه.علا ئم دیگر که در آسپرژیلوزیس مهاجم دیده می شود، به آن قسمت از بدن که آسیب دیده بستگی دارد و ممکن باشد شامل این موارد است: درد استخوان، خون در ادرار، درد سینه، سرماخوردگی، اندوکاردیت نوعی درگیری قلبی، سردرد، افزایش خلط سینه که حتی ممکن است خونی باشد، مننژیت، تنگی نفس، سینوزیت، زخم پوست و اختلا لا ت بینایی
آسپرژیلوزیس توسط قارچ آسپرژیلوس به وجود میآید که به طور معمول در برگ های مرده و سبزیجات ذخیره شده برای مدت طولا نی دیده می شود.
با اینکه بیشتر مردم در مواجهه با آسپرژیلوس هستند، اما این عفونت در انسانها با سیستم ایمنی نرمال خیلی کمتر اتفاق می افتد.
آسپرژیلوزیس به فرم های گوناگون دیده می شود:
۱) آسپرژیلوس ریوی(نوع آلرژیک): یک واکنش آلرژیک به قارچ ای است که معمولا در مردمی که مبتلا به مشکلا ت ریوی (مانند آسم) هستند، گسترش می یابد.
۲) آسپرژیلوما: شامل رشد قارچ به صورت توده مانند است که در ناحیه ای که قبلا توسط بیماری ریوی (مانند سل) درگیر شده، دیده می شود.
۳) آسپرژیلوزیس ریوی (نوع مهاجم): شامل یکسری عفونت ها به همراه بیماری ذات الریه است که می تواند در قسمت های دیگر بدن پخش شود. این بیماری اکثرا در مردم با سیستم های ایمنی ضعیف شده در اثر سرطان، ایدز، لوکمیا، شیمی درمانی، یا داروهایی که تعداد طبیعی گلبول های سفید خون را کاهش می دهد یا سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کنند، اتفاق می افتد.
آزمایش های لا زم و تشخیص:
آزمایش های لا زم برای تشخیص عفونت آسپرژیلوس عبارتند از: آزمایش آنتی بادی آسپرژیلوزیس، آزمایش اشعه ایکس از سینه، آزمایش کامل خون(CBC)، سی تی اسکن، نمونه برداری و کشت خلط.
▪ درمان:
معمولا توده قارچی (Fungusdall) با داروهای ضدقارچی درمان نمی شود، مگر اینکه خونریزی در بافت ریه رخ دهد و در این صورت نیاز به جراحی برای درمان دارد.
آسپرژیلوزیس مهاجم، با مصرف چند هفته داروهای ضد قارچی که وریکونیزول (olezVoriconi) نامیده می شوند، درمان می شود. این داروها می توانند به صورت دهانی یا تزریق دررگ استفاده شوند.
همچنین آمفوتریسین، ایشینوکاند نیز یا ایتراکونازول هم در مواردی مصرف می شوند. آماس یا برآمدگی که در اثر آسپرژیلوس به وجود آمده باجراحی و خارج کردن دریچه های عفونت کرده قلب و مصرف یک دوره طولا نی آمفوتریسین B درمان می شود.
داروهای ضد قارچی به بیماران مبتلا به آسپرژیلوزیس آلرژیک کمک نمی کند. آسپرژیلوزیس آلرژیک اکثرا با پریدنیزون (Prebnisone) که جزو داروهای نقص ایمنی است درمان می شود.
▪ عوارض:
آمفوتریسین B می تواند باعث مشکلا ت کلیه و عوارض جانبی ناخواسته مانند تب و سرماخوردگی شوند.
- برونشکتازی(Brochiectasis) که نوعی درگیری ریوی است.
- بیماری مهاجم ریه که می تواند باعث افزایش حجم خونریزی ریه شود.
- انسداد راه های هوایی دائمی ریه
- نارسایی تنفسی
▪ پیشگیری:
هنگامی که از داروهای نقص ایمنی استفاده می کنید بسیار مراقب باشید.
پیشگیری از ایدز از ابتلا به بیماری های ذکر شده، شامل آسپرژیلوزیس که همراه با آسیب دیدن یا ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن است جلوگیری خواهد کرد.

نویسنده : مهزاد سیدکریمی