غوره منبع اسیدهای آلی است

غوره میوه نارس انگور است که طعم ترشی دارد و عمده ترکیبات آن اسیدهای گیاهی مانند اسیدمالیک، اسیدفرمیک، اسید سوکسینیک، اسید اگزالیک، اسید گلوکولیک و قند هستند. در واقع غوره …

غوره میوه نارس انگور است که طعم ترشی دارد و عمده ترکیبات آن اسیدهای گیاهی مانند اسیدمالیک، اسیدفرمیک، اسید سوکسینیک، اسید اگزالیک، اسید گلوکولیک و قند هستند.
در واقع غوره مرحله‌ای از دانه انگور است که ترکیبات‌شان پس از تغییرات بسیار به مواد قندی و سپس انگور تبدیل می‌شود. اما تاکنون اطلاعات علمی و تحقیقات گسترده‌ای روی خواص غوره و تایید یا رد کردن خاصیت‌ آن به انجام نرسیده است. مطمئنا بارها شنیده‌اید که غوره برای افراد مبتلا به چربی خون بسیار مفید بوده و ضدعفونی کننده بدن نیز هست. همچنین اگر با سالاد میل شود، برای لاغر کردن سودمند است یا اینکه هرگز غوره را با معده خالی نخورید چون روی معده اثر سوء می‌گذارد. همچنین خانم‌های باردار از خوردن زیاد غوره خودداری کنند چون غوره ادرارآور است یا طبعی سرد دارد؛ اما بهتر است بدانید بیشتر این گفته‌ها جنبه تجربی دارند که از زمان گذشته تا به امروز نقل شده و نیاز است که تحقیقات بیشتری روی غوره با توجه به سنین مختلف و شرایط گوناگون صورت گیرد تا براساس یافته‌ها به نتیجه قطعی دست یابیم. به طور کلی خواصی که درخصوص غوره گفته می‌شود بیشتر از روی کتب و گفته‌ها نقل شده نه اینکه تحقیقات علمی روی آن صورت بگیرد. اگرچه تا حدودی این تجربیات درست هستند.
واقعیت این است که غوره محصولی بومی است که در بسیاری از مناطق وجود ندارد و در دسترس تمامی افراد در سراسر دنیا نیست. به همین دلیل برعکس خرما، مطالعات گسترده‌ای روی آن صورت نگرفته اما به هر حال دارای املاح، ویتامین‌ها و اسیدهای طبیعی بسیاری است و بی‌شک بی‌خاصیت نیست.
غوره انگور فخری و عسکری از نظر طعم و مزه از سایر غوره‌ها بهتر و مرغوب‌تر هستند. غوره همانند انگور دارای ویتامین‌های C، B۲، B۱، A و مقدار فراوانی املاح است. از دانه غوره یا از پودر خشک‌شده آن نیز استفاده می‌شود. برای تهیه گرد غوره، غوره‌ها را پاک کرده، دم آنها را گرفته و می‌شویند. بعد روی پارچه‌ای تمیز پهن می‌کنند و در محلی آفتاب‌گیر قرار می‌دهند تا خشک شوند و سپس آنها را آسیاب می‌کنند تا به طور کامل نرم شوند. گرد غوره آماده شده را درون یک ظرف دردار می ریزند و در محلی خشک نگهداری می‌کنند. برای تهیه آبغوره نیز ابتدا غوره‌ها را پاک می‌کنند و دم آنها را گرفته و می‌شویند. سپس آنها را درون آبمیوه‌گیری یا مخلوط‌کن می‌ریزند و آب آنها را می‌گیرند. سپس غوره‌های له شده‌ای را که دارای پوست و هسته هستند، درون یک تنظیف یا صافی می‌ریزند و به طور کامل صاف می‌کنند. با جوشانیدن آبغوره مدت نگهداری آن بیشتر می‌شود. برای نگهداری آبغوره آن را در بطری می‌ریزند و در آن را به طور کامل می‌بندند تا هوا به داخل آن نفوذ نکند البته برای جلوگیری از فساد می‌توان به آن کمی نمک هم اضافه کرد.

دکتر محمدحسین صالحی سورمقی
متخصص فارماکوگنوزی و استاد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران