عاشورا حقیقتی تاریخی و مراسمی فرهنگی است؛ پژوهشگران، همواره در پی کشف حقیقت تاریخی عاشورا هستند حال آن که مردم چهره فرهنگی آن را هر ساله میآفرینند. عاشورای تاریخی دستمایهای …
عاشورا حقیقتی تاریخی و مراسمی فرهنگی است؛ پژوهشگران، همواره در پی کشف حقیقت تاریخی عاشورا هستند حال آن که مردم چهره فرهنگی آن را هر ساله میآفرینند. عاشورای تاریخی دستمایهای روایی است برای عاشورای فرهنگی که سرشتی بس نمادین دارد. راز ماندگاری سنت و مراسم عاشورا در همین رمزآگین بودن پیامهاست که بیواسطه زبان و گوش و فقط از مسیر چشم و هوش بر دل مینشیند و بر زخم جان، نمک عاطفه میپاشد. مردم عاشورا را به سه رنگ آمیختهاند: سبز و سرخ و سیاه. سبزی از آن خاندان ایستاده در زنجیر، سرخی از آن شهیدان فتاده در نخجیر و سیاهی از آن عزاداران نشسته به انتظار برای انتقام ضربه شمشیر. پیراهن سیهفام لباس فرم سربازی این سپاه است و هر که در محرم سیاه میپوشد، نام خود را در لشکر حسینی ثبت کرده است. آیا تا به حال دستهای را به ستون رو به صف دیدهاید؟
دستههای عاشورایی ستونی نظامی است که عزاداران (تو بخوان سربازان) حسینی را با ضرباهنگ طبل و سنج از حسینیه به صف کرده و به رژه میبرد تا در هر کوی و برزن ندای هل من ناصر سر دهند. خانوادهها را فرا خوانند و خیابانها را به رزمگاه بدل کنند. دستههای حسینی هر ساله در همین خیابانها از میان کودکان و جوانان و سالخوردگان سربازگیری میکنند، آنگاه دسته با یارانی جدید به خیمه عزا بازمیگردد، با شوری روحانی در رقص عشق غرقه و سرمست میشود.
وبلاگ حسامالدین آشنا
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است