ویروس اچآیوی بعد از ورود به بدن در غدد لنفاوی پخش شده و در داخل سلولهای دفاعی بدن (لنفوسیتها) شروع به تکثیر میکند. در بیشتر بیماران حدود یک ماه بعد از آلودگی علائمی مثل سرماخوردگی …
ویروس اچآیوی بعد از ورود به بدن در غدد لنفاوی پخش شده و در داخل سلولهای دفاعی بدن (لنفوسیتها) شروع به تکثیر میکند. در بیشتر بیماران حدود یک ماه بعد از آلودگی علائمی مثل سرماخوردگی ایجاد میشود. این علائم شامل تب، گلودرد، درد عضلات و مفاصل، تهوع و استفراغ و علائم عمومی اینچنینی هستند. این علائم در افرادی که ویروس را به واسطه تماس جنسی کسب کردهاند، به نسبت دیگران شایعتر است. واضح است که این علائم خاص نبوده و بنابراین پزشک و بیمار را مشکوک به آلودگی با ویروس اچآیوی نمیکند. تنها در مواردی که فرد یک ماه قبل سابقهای از تماس مشکوک داشته است و به فکر بیماری باشد میتواند به تشخیص کمک کند.
در این مرحله تعداد ویروس در گردش خون بسیار زیاد شده و توانایی انتقال بیماری بالاست. بعد از چند ماه سیستم دفاعی بدن شروع به کنترل بیماری میکند و اگرچه هرگز قادر به مهار کامل ویروس نمیشود ولی میتواند تکثیر ویروس را تا مدتها به صورت محدود و مخفی نگه دارد. با وجود این متاسفانه ویروس بیوقفه به انتشار خود و کشتن سلولهای دفاعی بدن ادامه میدهد.
اگر فرد شناسایی و درمان نشود این روند حدود ۱۰سال ادامه مییابد و در این مدت معمولا بیماری مهلکی بیمار را تهدید نمیکند. بعد از این زمان با مرگ بیشتر سلولهای دفاعی تعداد این سلولها به حدی پایین میآید که بیماریهای خطرناک و کشنده بخصوصی که به نام بیماریهای مربوط به ایدز شناخته میشوند، ظرف چند ماه باعث مرگ بیمار میشوند. کسانی که در مرحله اول (مرحله بدون علامت) شناسایی میشوند، شانس این را دارند که با مصرف داروهای ضدویروس روند تکثیر ویروس و مرگ سلولهای دفاعی بدن کند شده و حدود ۱۰ سال دیگر به عمرشان اضافه شود و تا شروع بیماریهای مهلک مربوط به ایدز حدود ۲۰ سال دوام میآورند. بعد از شروع این بیماریها نیز درمان بسیار موثر است و تا سالها میتوان از مرگ بیمار جلوگیری کرد.
قبل از این که به جزییات انواع بیماریهای مربوط به ایدز بپردازیم، باید دوباره تاکید کنیم که به دلیل ماهیت بیماری ایدز و بیعلامت بودن افراد آلوده، شناسایی مبتلایان فقط با آزمایشهای دورهای امکانپذیر است و در غیر این صورت فرد باید منتظر شروع بیماریهای شدید مربوط به ایدز باشد که در آن زمان کار چندانی از پزشکان برای مهار بیماری ساخته نیست.
دکتر رضا کریمی
متخصص بیماریهای داخلی
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است