چگونه فرزندانمان را به مطالعه تشویق کنیم؟

هدف از مطالعه کتاب ،درک مطالب موجود در آن است . بچه هایی که دارای قدرت بیان و گفت وگوی درخور درباره آنچه خوانده اند هستند ، درک عمیقی هم از اطلاعات کتاب دارند. اینکه فرزند شما …

هدف از مطالعه کتاب ،درک مطالب موجود در آن است . بچه هایی که دارای قدرت بیان و گفت وگوی درخور درباره آنچه خوانده اند هستند ، درک عمیقی هم از اطلاعات کتاب دارند.
اینکه فرزند شما کتاب می خواند کافی نیست . بلکه شما باید بکوشید برای آنها جذابیتی را ایجاد کنید تا درباره آنچه خوانده اند با شما صحبت کنند.
چنین کاری این امکان را برای شما فراهم می کند تا حتی درباره آنچه آنها فکر می کنند نیز بدانید و به آنها در تصحیح درک غلط از آنچه در کتاب وجود داشته ، کمک کنید و اطمینان داشته باشید که فرزندتان اطلاعات درستی رادریافت کرده است.
بچه ها احتیاج دارند تا دو نوع مطالعه را تمرین و تجربه کنند تا خواننده ای کارآزموده شوند. خواندن برای لذت و خواندن برای دریافت اطلاعات.
هر دو نوع این مطالعه ها با مکالمه و گفت وگو درباره کتاب تقویت می شود و حالا سوال اینجاست که چه طور شما آنها را به خواندن ترغیب و تشویق کنید؟
▪ گام اول: پیش از شروع خواندن هر کتاب یا موضوعی، از فرزندتان بخواهید تا درباره ذهنیتی که نسبت به آن موضوع دارد با شما صحبت کند . از این کار به نام "فعال کردن دانش پیشین" نام برده می شود.در این شیوه، با آگاهی از پیشینه دانش بچه ها درباره یک موضوع، راحت تر می توان گام هایی را برای تشویق آنها به سمت مطالعه برداشت.
▪ گام دوم: از فرزندانتان بخواهید تا پیش گویی کنند که چه چیزی را از خواندن کتاب مورد نظر یاد خواهند گرفت؟ سپس شما سراغ کتاب رفته و ببینید که پیشگویی آنها تا چه حد درست بوده است. اگر درست نبود از آنها بخواهید تا شیوه کارشان را تغییر دهند و به این یقین برسند که ما همیشه درست فکر نمی کنیم، اما می توانیم راه های اشتباه را تغییر دهیم و این کار برای پرورش و رشد افکار ما لازم و ضروری است.
این برنامه دسترسی به شخصیت نهفته آنها را امکان پذیر می کند و والدین بدون هیچگونه دخالتی از افکار و دغدغه های فرزندشان آگاه می شوند.
پدر و مادر باید با استفاده از عبارت های آسان و قابل فهم به فرزندانشان کمک کنند تا یاد بگیرند که با مطلب موردنظر ارتباط برقرار کنند.
خوانندگان خوب، در سکوت می خوانند و به طور غیرارادی فکر می کنند و در افکارشان ارتباط برقرار می کنند .این روش به " گفت وگوی درونی" مشهور است.
خوانندگان پر تلاش از این الگو ها استفاده کرده و آنها را برای تمرین برای خواندن سرمشق قرار می دهند.
▪ گام سوم: از آنها بخواهید تا درباره کتاب خوانده شده، با شما صحبت کنند . برای مثال از فرزندتان بخواهید تا شخصیت هایی را که به آنها علاقمند شده توصیف کند. "تصویرپردازی" گام بسیار مهمی در مطالعه به حساب می آید . شما باید توانایی خلق تصویر را در ذهنتان از مطلب خوانده شده داشته باشید .
در داستان ، باید متن، نقش یک فیلم را برای شما بازی کند . در صورتی که در ادبیات غیر داستانی، شما باید توانایی برقراری ارتباط با افکار ویژه حقیقی برای یادآوری دوباره آنها را داشته باشید .
فرزندان شما می توانند نقش داستان را توصیف کنند ؟ چه جمله یا عبارتی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد؟ آنها با شخصیتی بیشتر از دیگران احساس نزدیکی نمی کنند؟ اینها سوالاتی است که با رعایت این سه گام می توان به آنها پاسخ داد.
گفتگوی شما با فرزندتان درباره کتاب کار بیهوده ای نیست، بلکه کمک شماست به آنها برای درک بیشتر آنان و رسیدن به نقطه ای فراتر از طرح داستان.
" خواندن فکر کردن است" و این روش به آنها کمک می کند تا هرگز از خواندن روی گردان نباشند.

لیزا گارت
منبع: استیتمن ژورنال
مترجم: مرجان آقبلاغی