مهارتهای ارتباطی غیرکلامی، یکی از مهمترین و مؤثرترین آموزشهایی است که والدین وظیفه دارند در شیوههای صحیح تربیتی بگنجانند. دنیای امروز، جهان ارتباطات است که پیامهای …
مهارتهای ارتباطی غیرکلامی، یکی از مهمترین و مؤثرترین آموزشهایی است که والدین وظیفه دارند در شیوههای صحیح تربیتی بگنجانند. دنیای امروز، جهان ارتباطات است که پیامهای غیرشفاهی، نقش مهمی در برقراری ارتباطات قوی اجتماعی و به دنبال آن کسب موفقیت ایفا میکند.
بسیاری از افراد بهرغم بهرهمندی از استعدادهای فراوان در برقراری ارتباط با محیط اطراف به صورت کلامی یا غیرشفاهی ضعیف هستند واین مسئله حرکت آنها را برای دستیابی به موفقیت کند میکند. آموزش روشهای برقراری ارتباط با استفاده از زبان بدن، به کودکان، آنها را در رسیدن به اهداف بلندمدت و کسب موفقیت نزدیکتر میکند.
توجه به پیامهای غیرگفتاری و آموزش مفاهیم با استفاده از نقاشی، کاردستی یا در قالب شعر و قصه به کودکان از راهکارهای انتقال این مهارت به آنها است. کودکان باید بیاموزند تا ارتباط با دنیای اطراف، تنها به سخن گفتن محدود نمیشود و برقراری ارتباط چشمی، استفاده از حرکات دست، تغییر صدا و سایر حالات بدن به داشتن ارتباطی مؤثر کمک میکند. از طرف دیگر به عقیده محققان استفاده از پیامهای غیرگفتاری هنگام برقراری ارتباط با نوزاد قبل از یادگیری زبان مادری، رشد مهارتهای ارتباطی وی را در آینده افزایش داده و ارتباط بهتری میان پدر و مادر با نوزاد برقرار میشود.
نوزادان مقلدان بسیار باهوشی هستند. در شش هفتگی اغلب نوزادان، میآموزند که چگونه بخندند و تا چهار ماهگی درک استفاده از زبان بدن برای اغلب آنها آسان میشود. از آنجایی که والدین الگوهای مناسبی برای آموختن این مهارت به فرزندان هستند، استفاده از حرکات دست، اخم کردن، غم، شادی، تعجب، نگرانی، خوشحالی و ... را با استفاده از اعضای صورت ابراز کردن و استفاده از حرکات پانتومیم در قالب بازی، باعث میشود تا نوزاد از ۹ ماهگی به راحتی از زبان بدن برای برقراری ارتباط با دنیای اطراف استفاده کرده و رشد شناختی و ارتباطی وی ارتقا پیدا کند.
دنیا پرتو
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است