راهنمایی و رانندگی در آفریقای جنوب غربی

قانون مداری فقط در گرو قانونگذاری نیست. یعنی این طور نیست كه اگر یك دنیا قانون درست و حسابی تدوین كردیم و به خلق الله ابلاغ فرمودیم، دنیا گلستان شود. اصلاً وجود این همه نهاد نظارتی …

قانون مداری فقط در گرو قانونگذاری نیست. یعنی این طور نیست كه اگر یك دنیا قانون درست و حسابی تدوین كردیم و به خلق الله ابلاغ فرمودیم، دنیا گلستان شود. اصلاً وجود این همه نهاد نظارتی و قضایی در همه جای دنیا برای همین است كه مردم شریف تن به قانون نمی دهند. اینجا است كه مسئله دیگری به نام «قانون پذیری» به وجود می آید. یعنی اینكه آیا اساساً كسانی كه قانون برایشان وضع شده آن را اجرا می كنند یا نه. قانون پذیر شدن افراد به عوامل مختلفی بستگی دارد. یكی از آنها این است كه مثلاً قوانین باید متناسب با افراد تعریف شوند تا رعایت قانون برای آنها تبدیل به امری محال نشود. یكی دیگر از این عوامل اما به نحوه مواجهه ضابطان اجرای قانون با مردم برمی گردد. این ضابطان هم می توانند به گونه ای با افراد برخورد كنند كه آنها را برای اجرای قانون آماده كنند؛ مخصوصاً زمانی كه قانون جدیدی وضع می شود یا قرار است اجرای قانون خاصی به صورتی دقیق تر و منظم تر متحقق شود.راهنمایی و رانندگی یكی از همان نهادهای ضابط است. به همین خاطر مواجهه ماموران این نهاد با مردم، می تواند نقش مهمی در رعایت رفتارهای مدنی در حوزه ترافیك داشته باشد.مثلاً فرض كنید عبور خودرو از چراغ قرمز ممنوع باشد و این ممنوعیت مربوط به تمام شبانه روز. مامورانی كه قصد دارند در كنار انجام وظیفه به تحقق امر «قانون پذیری» هم كمك كنند، معمولاً در آن طرفی از چهارراه می ایستند كه چراغ نصب شده است. راننده هم آنها را می بیند و لااقل از ترس جریمه، چراغ را رد نمی كند تا بعدها كم كمك یاد بگیرد به قانون، به خاطر قانون، احترام بگذارد. اما در برخی از كشورهای دورافتاده در قاره آفریقا، آن هم آفریقای جنوب غربی، مامورانی وجود دارند كه آن طرف چهارراه می ایستند. برای آنها مهم این است كه راننده متخلف جریمه شود. رعایت یا عدم رعایت قانون اهمیتی ندارد. بگذریم كه در برخی تمدن های تازه كشف شده تعداد بسیار معدودی از ماموران راهنمایی و رانندگی در بزرگراه ها و لای بوته ها پنهان می شوند تا وظایفشان را به نحو احسن انجام بدهند. شكر خدا كه ما متمدنیم.

حمیدرضا ابك