کودکانمان را با اعتماد به نفس تربیت کنیم

دنیای کودکی، دنیای جذابی است. کودکان هر روز با شرایط و موقعیت های تازه و چالش های جدیدی رو به رو می شوند. طبیعی است که والدین از فرزندان خود بخواهند با چالش های جدید به یک شیوه برخورد …

دنیای کودکی، دنیای جذابی است. کودکان هر روز با شرایط و موقعیت های تازه و چالش های جدیدی رو به رو می شوند. طبیعی است که والدین از فرزندان خود بخواهند با چالش های جدید به یک شیوه برخورد کنند ودر طول زمان همواره آن راهکار را ادامه دهند. با این که روحیات هر کودکی با کودک دیگری متفاوت است، اما والدین می توانند با یک سری راهکارهای یکسان، اعتماد به نفس کودک خود را تقویت کنند.به نوشته سایت «کیدزهلث» اعتماد به نفس از حس کفایت ناشی می شود به عبارت دیگر کودک نه به سبب تشویق والدین بلکه به سبب دستاوردهایی که به دست می آورد چه کوچک و چه بزرگ، اعتماد به نفس پیدا می کند. درست است که شنیدن تحسین برای کودک لذت بخش است اما وقتی کارساز است که به پرورش خلاقیت وی منجر شود.
وقتی کودک کاری می کند مثل دوچرخه سواری یا مسواک زدن دندان هایش، احساس قابلیت پیدا می کند و در پی آن اعتماد به نفس بیشتری می یابد. در واقع زمینه پیدایش اعتماد به نفس از اوان کودکی آغاز می شود. وقتی کودک یاد می گیرد کتابی را ورق بزند یا یاد می گیرد که راه برود، در واقع به ایده «من می توانم» می رسد.
هر مهارت و کار جدید سنگ بنای اولیه اعتماد به نفس او را تشکیل می دهد. در همین حال والدین هم نباید بیکار باشند؛ بلکه باید موقعیت هایی را برای کودک به وجود آورند که او بتواند در سایه تمرین و تکرار قابلیت های خود را بیفزاید و در عین حال هم چنان به تلاش هایش ادامه دهد. واکنش هیجانی و همراه با علاقه والدین به هنگام کسب مهارت جدید توسط کودک و تحسین و تشویق وی به هنگام انجام صحیح کار و اجازه دادن به او برای اشتباه کردن بهترین کارهایی است که والدین می توانند در این راستا انجام دهند. فراهم آوردن موقعیت های جدید، راهنمایی صحیح و صبوری زیاد می تواند به بچه ها کمک کند تا مهارت های اساسی را یاد بگیرند؛ مثل پوشیدن کفش یا مرتب کردن تخت خواب. سپس با ورود چالش های جدید به زندگی، آن ها می دانند که قبلا در کارهایشان موفق بوده اند؛ بنابراین می توانند باز هم موفق باشند.
● کنار بایستید
البته نظارت والدین شرط حفظ ایمنی آن هاست اما کمک کردن به آن ها برای یادگیری مهارت جدید نباید بیش از حد باشد. به بچه ها فرصت دهید تا موارد جدیدی را آزمایش کنند، اشتباه کنند و دوباره تلاش کنند. مثلا اگر پسرتان می خواهد برای اولین بار خودش ساندویچ درست کند، به او همه چیز را بدهید و بگذارید خودش این کار را بکند. قطعا شلوغ کاری خواهد کرد اما اشکالی ندارد. سعی نکنید بلافاصله شلوغ کاری او را مرتب کنید و هرگز او را برای ریخت و پاشی که کرده است سرزنش نکنید. او بدون شک پس از چند لحظه می گوید من نمی توانم ساندویچ درست کنم اما اگر شما صبوری به خرج دهید و به او وقت بدهید تا یاد بگیرد، نتیجه موفقیت آمیز خواهد بود. به زودی خواهید شنید: «گرسنه ام می خواهم برای خودم یک ساندویچ درست کنم» و شما می توانید بگویید: «عالیه می توانی برای من هم درست کنی؟» کنجکاوی هم به اعتماد به نفس ارتباط دارد ،به کنجکاوی های او برای تقویت اعتماد به نفس احترام بگذارید. شاید او در مواجهه با یک ساز، صداهای دلخراشی تولید کند اما مهم این است که او در حال کشف دنیای اطراف است، به این کشف احترام بگذارید.
● تشویق و تحسین
گاهی اوقات این شما نیستید که در راه او سدی ایجاد می کنید بلکه خود اوست که از تلاش دست می کشد. سعی کنید ناامیدی را با تشویق و تحسین دور کنید. کودکان با تلاش مجدد یاد می گیرند که می توانند موانع را از سر راه خود بردارند. وقتی کودک به هدفش رسید نه فقط برای رسیدن به هدف بلکه برای تلاشی که انجام داده است، او را تشویق کنید. به عنوان مثال پس از درست کردن اولین ساندویچ پنیر، به او بگویید: «می خواهی دفعه دیگر ساندویچ تخم مرغ درست کنی؟» همین گام های کوچک باعث پرورش و تقویت اعتماد به نفس او خواهد شد. در دوران کودکی والدین این فرصت را دارند که بچه ها را آماده مراقبت از خودشان بار بیاورند. بی گمان احساس نیاز بچه ها خوب است اما هر چه بچه ها اعتماد به نفس و استقلال بیشتری کسب کنند، رابطه بهتری با شما خواهند داشت. پیوند شما با کودک نه فقط از روی نیاز و وابستگی بلکه با غرور داشتن یک کودک با اعتماد به نفس عمیق خواهد شد.