یکی را دادهای صد ناز و نعمت یکی را قرص نان آغشته در خون بابا طاهر ماجرای برکناری علی دایی سر مربی تیم ملی فوتبال به جنجال بزرگی در مطبوعات ورزشی تبدیل گردید که دامنهی آن حتا …
یکی را دادهای صد ناز و نعمت
یکی را قرص نان آغشته در خون
بابا طاهر
ماجرای برکناری علی دایی سر مربی تیم ملی فوتبال به جنجال بزرگی در مطبوعات ورزشی تبدیل گردید که دامنهی آن حتا به مطبوعات سیاسی هم کشیده شد.
این بحران بعد از شکست تیم ملی ایران از عربستان شروع شد که شکست ایران در خانهی خود بعد از آن همه خرج و مخارج در این بحران اقتصادی به غرور ملی مردم لطمه زد.
نمیدانم ستارگان فوتبال ما که الحمدالله وضع مالی بسیار خوبی هم دارند میدانند هزینهی این فوتبال را مردمی میدهند که به فرمایش آیتالله خامنهای در سخنرانی نوروزی خود در مشهد بیشترشان فقیر هستند و چه بسا نان شب ندارند.
این ملت به دلایلی فریادهای خود را در میدانهای فوتبال میزند و غرور ملی خود را در پیروزی تیم ملی میبیند.
مربیان خارجی که به ایران میآیند زندگی شاهانهای دارند و مردم انتظار دارند در مقابل این همه مزایایی که آنها میگیرند برای آنها پیروزی بیاورند.
در این میان وضع روزنامههای ورزشی آنقدر توپ است که یکی از آنها ساختمان ۵ طبقه دارد و این در حالی است که اکثر نشریات جدی سیاسی، ادبی مستقل ما وسط کار دوام نمیآورند و تعطیل میشوند.
علی کریمی از ستارگان معروف فوتبال در یک مصاحبهی تلویزیونی گفت: من نمیدانم چرا بعضی از روزنامههای ورزشی اینطور دو رو هستند؟ آنقدر برای علی دایی زدند تا او افتاد، اما حالا برای او دلسوزی میکنند و به طرفداری از او پرداختهاند. همه میدانند آنها چه میخواهند!
خوب معلوم است، التماس دعا دارند و یک لقمه نان میخواهند. روزنامههای ورزشی میدانند که پشت پرده چه خبر است و میگویند شکرانهی دست توانا – گرفته دست ناتوان است!
اما خدمت این فوتبالیستها باید عرض کنم که اگر ابرستارههایی چون پله و رونالدو و دیویدبکام غرق شهرت و قدرت و ثروت هستند، اما تمام مردم برزیل و انگلستان اینطور نیستند و مجبورند از صبح تا شام برای لقمه نانی جان بکنند، مخصوصا برزیل که بدهکارترین کشور جهان است.
دیویدبکام از ثروتمندان انگلیس است و عروسی او پر خرجترین و مجللترین عروسیهای کشور بود. اما نمیدانم این ستاره فوتبال خبر دارد، بحران اقتصادی چه بر سر مردم انگلیس حتا دنیا آورده؟
اگر فوتبالیستها دنبال توپ میدوند و به پول میرسند، اما اکثر مردم دنیا دنبال لقمه نانی میدوند و به جایی نمیرسند.
منوچهر بصیر
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است