روابـط عـمـومـی؛ یـک فـرا ارتـبـاط

برقراری ارتباط کامل به عنوان هدف غایی انسان‌ها در تعاملات اجتماعی و انسانی است. اما همواره این امکان با مشکلات و ابهامات فراوانی روبرو می‌شود و انواع گوناگون ارتباطات اجتماعی …

برقراری ارتباط کامل به عنوان هدف غایی انسان‌ها در تعاملات اجتماعی و انسانی است. اما همواره این امکان با مشکلات و ابهامات فراوانی روبرو می‌شود و انواع گوناگون ارتباطات اجتماعی (رسانه‌ای و انسانی) در راه رسیدن به این هدف یعنی ارتباط کامل همواره ناکام مانده‌اند.
انسان‌ها برای رسیدن سریع‌تر و موثر و کامل‌تر به اهداف از پیش تعیین شده شیوه‌های مختلف را می‌آزمایند. در خانواده‌ها، در ادارات و در ارتباطات عمومی‌ (خیابان و ...) شیوه‌های مختلفی از ارتباطات آزمایش می‌شود.
در این میان سازمان‌ها برای برقراری ارتباط نسبت به تشکیل واحد یا بخشی به عنوان "روابط عمومی" اقدام می‌کنند تا هرگاه نیاز و ضرورت به ارتباط موثر با مشتریان یا کارکنان احساس شد، توسط این واحد به هدف خود دست یابند.
اما روابط عمومی‌ها به محض تشکیل تحت تاثیر کارکردهای دیگر خود یعنی ارتباطات رسانه‌ای و تبلیغات و اطلاع رسانی محض قرار گرفته و همواره از هدف اصلی خود ( ارتباط موثر) که تنها از راه ارتباط چهره به چهره امکان پذیر است دور می‌شوند.
روابط عمومی‌بایستی نقش دوست کارکنان و مشتریان را داشته باشد و بتواند به آنان نزدیک شود و مشکلات آنان را لمس کند و با آنان همدلی کند و فراتر از یک ارتباط صوری برای رفع مشکلات و ابهامات آنان اقدام کند. برای این منظور بایستی اشاره کرد که تنها برقراری ارتباط و حفظ ارتباط به معنای کامل بودن ارتباط نیست.
روابط عمومی‌فراتر از ارتباطات است زیرا دوستی فراتر از برقراری و حفظ ارتباط است. شما می‌توانید ارتباط برقرار کنید، اما با دیگران دوست نباشید و نسبت به آنان احساس مثبت نداشته باشید یا حتی احساس منفی داشته باشید. در ادارات و سازمان‌ها افراد زیادی با هم ارتباط برقرار می‌کنند و این ارتباط حفظ می‌شود و هر روز تکرار می‌شود، اما در اکثر اوقات با هم دوست نیستند. لذا می‌توان موضوعی مهم را در مراودات اجتماعی با عنوان " فراارتباط " مطرح کرد.
در سازمان‌ها روابط عمومی‌ها بایستی نقش و وظیفه‌ای فراتر از ارتباطات را برعهده بگیرند و به عنوان وظیفه و ماهیت نهایی خود تلاش کنند. لذا دوستی با کارکنان و مشتریان موضوعی مهمتر و فراتر از ارتباطات رسانه ای و حتی ارتباطات انسانی (که فقط جهت رفع منافع و مصالح انجام می‌شود) است و این مسوولیت در سازمان‌ها برعهده روابط عمومی‌هاست.