تهاجم در رانندگی

▪ افراد پرخاشگر که آستانه تحمل پایینی دارند، در همه جا و در همه شرایط درگیری ایجاد می کنند. ▪ آن ها در بین خانواده، فامیل و همکارانشان به عصبی و پرخاشگر معروف هستند. ▪ کسی حق و …

▪ افراد پرخاشگر که آستانه تحمل پایینی دارند، در همه جا و در همه شرایط درگیری ایجاد می کنند.
▪ آن ها در بین خانواده، فامیل و همکارانشان به عصبی و پرخاشگر معروف هستند.
▪ کسی حق و جرات ندارد روی حرف آن ها حرفی بزند و یا نظر آن ها را رد کرده و با آن ها مخالفت کند و یا نظر و رفتاری غیر از آن چه که آن ها به آن اعتقاد دارند، اظهار و ابراز کند.
▪ غرور و خودخواهی، رقابت جویی، برتری طلبی و انتقام جویی از خصوصیات شخصیتی بارز این افراد است که در رانندگی نیز آن را نشان می دهند.
▪ رفتار آن ها قابل پیش بینی نیست، به ناگاه حالت تهاجمی پیدا می کنند و آن خوی مردم آزاری که ناشی از محرومیت ها، سخت گیری ها و اذیت و آزارهایی که در دوران کودکی و نوجوانی که از جانب دیگر به ایشان تحمیل شده است، در آن ها بیدار می شود.
▪ افراد خشن در همه اوقات طلب کار و مهاجم هستند.
▪ اگر چه خشم آن ها ناشی از مسائل مربوط به رانندگی نیست و ریشه در جایی دیگر دارد، اما خشم و خشونت آن ها در رانندگی به ویژه در جاده ها که ترافیک سبک تر و عرصه برای تاخت و تاز بازتر است، مشکلاتی را برای دیگران به وجود می آورد.
▪ اما همیشه تهاجم در رانندگی که بیشتر در ارتباط با خودروها و دیگر رانندگان است، ناشی از خشم و خشونت نیست، بلکه گاهی مربوط به حس رقابت جویی با خودروهای دیگر به ویژه خودروهای همراه (خودروی باجناق!) گاهی برای پز دادن (خودروی من مدل بالاست و سرعت آن ...) است.
▪ گاه یک شوخی نیز باعث به هم ریختن نظم ترافیکی در جاده ها می شود و متاسفانه اگر بعضی از رانندگانی که در این محور در حرکت هستند دست به فرمان خوبی نداشته باشند و یا خودروی کهنه و مدل پایین آن ها به ناگاه مشکلی پیدا کند و نتوانند آن را مهار کنند، دچار حادثه می شوند.
▪ تهاجم در رانندگی نوعی تخلیه فشارهای درونی و تلافی کردن است اما متاسفانه مشکلات و حوادث ناشی از آن دامن دیگران را می گیرد که در ایجاد فشارهای روانی فرد راننده هیچ گاه دخیل نبوده اند.
▪ بعضی از رانندگان که خود عقده ای هستند، به اصطلاح خودشان برای رو کم کنی خودروهای مدل بالا، راه را بر آنان می بندند.
▪ سبقت گرفتن و سرعت بالا، ویراژ دادن، راه ندادن، لایی کشیدن، لجبازی کردن به هنگام اعتراض دیگران و مسابقه دادن از طرف این گروه از مسافران میان آن ها و دیگر مسافران جاده درگیری ایجاد می کند که گاه به توقف وسیله در کنار جاده و زد و خورد می انجامد.
▪ این چنین افرادی علاوه بر عصبی بودن، خیلی بد رانندگی می کنند، انتظار سبقت از جانب دیگران را ندارند و خودشان هم به کسی راه نمی دهند، اگر کسی هم به آن ها راه ندهد با ایما و اشاره و بد و بیراه به راننده اعتراض ودرگیری ایجاد می کنند.
▪ شاید بهترین روش آموزش، در کلاس های تعلیم راهنمایی و رانندگی باشد که هر فرد قبل از گرفتن گواهینامه باید بتواند در مورد حوادث جاده ای، علل و عوامل حادثه ساز را در قالب یک انشاء بیان کند.
▪ البته شعارهایی مانند دیر رسیدن، بهتر از هرگز نرسیدن یا چه عجله ای دارید؟ با آرامش رانندگی کنید و از مناظر کنار جاده لذت ببرید نیز خالی از لطف و تاثیر نخواهد بود.

قاسمی