کشکول

ظرف خاگی شکل مخصوص درویشان، که آنرا با زنجیری به دوش می‌افکندند و گاه در دست می‌گرفتند، و چیزهای کوچکی را که بدیشان داده می‌شد در آن می‌نهادند. جنس آن از فلز یا چوب یاکدوی مخصوصی …

ظرف خاگی شکل مخصوص درویشان، که آنرا با زنجیری به دوش می‌افکندند و گاه در دست می‌گرفتند، و چیزهای کوچکی را که بدیشان داده می‌شد در آن می‌نهادند. جنس آن از فلز یا چوب یاکدوی مخصوصی (کدوی قلیائی یا کشکولی) است، و معمولاً بر گرد آن خطوطی از شعر و غیره می‌نویسند. کشکول متدرجاً به صورت رمز و نشانهٔ صوفیان و درویشان درآمده است، و از لوازم زندگی درویشی به شمار می‌رود [۱۹].

۱۹. دائرهٔ‌المعارف فارسی ـ غلامسحین مصاحب