فونوگراف

ادیسون دستگاه ضبط و پخش صوت اختراع خود را فونوگراف نامید و دستگاه اختراع ادیسون دارای یک مکانیسم ساده بود که از این اجزاء تشکیل شده بود: یک استوانه فلزی با یک شیار مارپیچی ممتد، …

ادیسون دستگاه ضبط و پخش صوت اختراع خود را فونوگراف نامید و دستگاه اختراع ادیسون دارای یک مکانیسم ساده بود که از این اجزاء تشکیل شده بود: یک استوانه فلزی با یک شیار مارپیچی ممتد، یک واحد ضبط صوت شامل یک بوق کوچک و یک دیافراگم که یک سوزن فولادی تیز به آن وصل شده بود، یک واحد پس دادن صوت که شبیه واحد ضبط صوت بود و سوزنی داشت که سر آن گرد شده بود. تا صدا را صاف سازد، و یک ورق حلبی که دور استوانه پیچیده شده بود.
برای ضبط کردن صوت، استوانه همزمان با سخن گفتن، آواز خواندن یا نواختن یک آلت موسیقی، با یک دستگاه چرخانده می‌شد. صدا دیافراگم را به ارتعاش در می‌آورد و سوزن را به داخل و خارج ورق حلبی می‌راند و شیارهائی تولید می‌کرد که از هزاران خط کوچک تشکیل می‌شد.
برای شنیدن صدائی که به این ترتیب ضبط می‌شد، روش کار معکوس می‌گشت. سوزن صدا برگردان با داخل شدن در شیار و خروج از آن باعث ارتعاش دیافراگم برگردان صدا می‌شد و یک شیپور بزرگ این صدا را به حدی که قابل شنیدن باشد تقویت می‌کرد. در همین کتاب به کلمه ضبط صوت نگاه کنید.