آموزش بهداشت محیطزیست به کودکان از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا رفتار کودکان در حال شکلگیری است و ایجاد عادات و روش زندگی سالم در آنها بسیار آسانتر از تغییر عادات بد در …
آموزش بهداشت محیطزیست به کودکان از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا رفتار کودکان در حال شکلگیری است و ایجاد عادات و روش زندگی سالم در آنها بسیار آسانتر از تغییر عادات بد در بالغان است و همانگونه که میدانیم، هدف آموزش بهداشت تغییر رفتارهای غلط و ایجاد رفتارهای بهداشتی در افراد است.
از آن گذشته، کودکان در جستجوی یادگیری هستند و به علت تاثیرگذاری زیاد بر خانواده و اجتماع، بهترین وسیله انتقال پیام و تحقق اهداف توسعه پایدار محسوب میشوند. آنها والدین و کارگزاران آینده کشورند و از همه مهمتر آنها وارثان فردا بوده و باید آگاهانه برای فردای خود تصمیم بگیرند. تصمیمگیری کودکان امروز در قرن ۲۱ درباره شیوه استفاده از زمین و دیگر منابع، تنها در صورتی عاقلانه خواهد بود که پشتوانه بزرگی از دانش و آگاهی داشته باشند، آگاهی دانشآموزان باید آنچنان باشد که موجب ایجاد حس مسوولیت در آنان گردد تا جنگلها را نابود نکنند و آب و هوا و زمین را آلوده نسازند. بنابراین وظیفه ماست که آگاهیهای لازم را از طریق آموزش در سنین یادگیری در اختیار آنان قرار دهیم.
نقش مربیان بهداشت و معلمان مدارس و آمورش مسایل زیستمحیطی بسیار مهم و ارزنده است، تاکید بر توسعه مراقبتهای بهداشتی، مستلزم درگیر نمودن جامعه در این امر است. در این میان مربیان مدارس به علت نفوذ خوب در جامعه میتوانند نقش رهبری داشته باشند و مرزهای میان خانه، مدرسه و جامعه را از میان بردارند و افراد را به یکدیگر نزدیکتر کنند. آموزش و بهداشت باید بیش از پیش با یکدیگر مرتبط شود و جلب همکاری والدین در جهت رعایت نکات زیستمحیطی میتواند کودکان را به طور عملی و تجربی با مسایل آشنا کند.
رعایت نکات زیستمحیطی به وسیله والدین از قبیل دفع بهداشتی زباله و فاضلاب در خانه، محل کار و محله، کنترل دودکشها و لوازمخانگی دودزا، استفاده نکردن از خودروی شخصی، کاهش مصرف مواد و صرفهجویی، صدمه نزدن به فضای سبز و درختان و تا حد امکان افزودن بر آنها، چشمپوشی از منافع شخصی به نفع محیطزیست و نفع جامعه در کارخانجات و معادن و سایر مشاغل و... میتواند تضاد بین آموزشهای مدرسه و خانه را از بین ببرد.
در یک برنامه آموزشی صحیح نباید فقط به گفتن اکتفا نمود. فعالیتهای عملی، داستانگویی، ذکر وقایع، نمایش، آزمایشهای ساده، گردشهای علمی تفریحی، تهیه گزارش، بحث و طرح سوالات و موضوعاتی در زمینههای بهداشت محیط میتواند جذابیت برنامههای آموزشی را بیشتر کند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است