در زمان حضرت شعیب(ع) شخصی بود که گناهان بسیار انجام داده بود و همیشه می گفت: چرا خدا مرا کیفر نکرده و به من کرم و جود نموده است!! خداوند به حضرت شعیب فرمود: به آن شخص بگو مکافات اعمال …
در زمان حضرت شعیب(ع) شخصی بود که گناهان بسیار انجام داده بود و همیشه می گفت: چرا خدا مرا کیفر نکرده و به من کرم و جود نموده است!!
خداوند به حضرت شعیب فرمود: به آن شخص بگو مکافات اعمال زشت تو، سراپای وجود تو را در بند خود گرفتار کرده است و قلبت را مسخ کرده و زنگار آن را فراگرفته است. آیا کیفری بالاتر از این هست که قلبت هیچ چیز خوب و معنوی را نمی تواند درک کند و ببیند؟
شعیب (ع) پیام حق تعالی را به او رساند . آن مرد گفت: پس علامت کیفر چیست که در من می باشد؟
خداوند به حضرت شعیب(ع) فرمود: من پرده پوش اسرارم ولی یکی از آنها را بیان می کنم که در مکافات به سرمی بری و توجه نداری و آن این است که در هیچ عمل عبادی لذتی نمی بری، و باطن اعمالت مانند گردوی پوچ است. چون حضرت شعیب این نکته دقیق را به مردگنه کار فرمود، او بسیار ناراحت شد وحرفی برای گفتن نداشت.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است