۱۹ اسفند ۱۳۴۲ ـ معینیان نخستین وزیر اطلاعات (انتشارات و مطبوعات ) ایران در یک نگاه

مجلس شورای ملی ۱۹ اسفند ۱۳۴۲ کابینه حسنعلی منصور را که دو روز پیش از آن در پی کناره گیری امیر اسدالله علم مامور تشکیل کابینه شده بود تایید کرد و اداره انتشارات و رادیو تبدیل …

مجلس شورای ملی ۱۹ اسفند ۱۳۴۲ کابینه حسنعلی منصور را که دو روز پیش از آن در پی کناره گیری امیر اسدالله علم مامور تشکیل کابینه شده بود تایید کرد و اداره انتشارات و رادیو تبدیل به وزارت اطلاعات (انتشارات و مطبوعات ــ ارشاد ) شد که بعدا سازمانهای دیگری از جمله جهانگردی بر آن اضافه گردید و نصرت الله معینیان روزنامه نگار معروف تصدی وزارت تازه را برعهده گرفت . قبلا امور مطبوعات از جمله صدور پروانه از اختیارات وزارت کشور و پیش از آن شورایعالی فرهنگ بود .
معینیان که در شایستگی او در مدیریت ، میهندوستی و پاکدامنی جای تردید وجود ندارد و از مردان بزرگی است که ایران در تاریخ معاصر خود به وجود آورده است پیش ازقبول مدیریت انتشارات و رادیو ، سردبیر روزنامه بود.
وی رادیو ایران و خبرگزاری پارس را که دو موسسه مرده بودند با کمترین هزینه و نیروی انسانی به صورتی در آورد که با بهترین موسسات مشابه در کشورهای پیشرفته کوس برابری می زدند . برای رسیدن به این هدف ، معینیان مقررات استخدامی جدا گانه ای را همراه با انضباط سخت و آموزش ضمن خدمت به اجرا در آورد که در آن پرداخت دستمزدها به صورت روزانه صورت می گرفت. حتی از قلم افتادن یک « واو » در یک مطلب جریمه سنگین داشت و همین روش باعث پرورش نسلی شد که تا سالها رسانه های کشور را با کیفیت خوب اداره می کرد.
معینیان با ابداع تلفن ۲۷۰۰۰ شخصا به نظر مردم نسبت به برنامه های رادیو رسیدگی دقیق می کرد و اگر از یک موسسه دولتی دیگر شکوه و شکایت کرده بودند تا به حصول نتیجه ، کار را شخصا دنبال می کرد . در زیر دفتر ویژه تلفن ۲۷۰۰۰ اقدامهایی را که درباره هر تماس تلفنی مخاطب کرده بود می نوشت و امضاء می کرد که مطالعه آن برای هر پژوهشگر تاریخ می تواند جالب باشد.
معینیان نامه های وارده را در کمتر از ۱۲ ساعت می خواند و پاسخ می داد و از دریافت پیشنهاد ها و طرحهای تازه استقبال می کرد و حتی آنها را می خرید . برای هر برنامه شورایی به وجود آورده بود و تصمیمات با نظر شورا بود.
در آن زمان که برای دولت اشاره به کوچکترین ضعفی قابل تحمل نبود ، معینیان اجازه پخش برنامه روزانه « در گوشه و کنار شهر » را در پرایم تایم ( ساعت ۴ و نیم بعد از ظهر ) از رادیو داده بود که ضعفها و نارسایی ها ی جامعه تهران را منعکس می کرد. خبرهای سایر کشور ها باید از چند منبع گرفته می شد تا مبادا یک منبع مغرض باشد و ایران هنوز نتوانسته معادل سردبیرانی که او در دوران طولانی مدیریت خود بر خبر گزاری و رادیو پرورش داد تولید کند.
علم در بهمن ماه سال ۱۳۴۱ با برداشتن معینیان از سازمان انتشارات و رادیو و انتصاب او به وزارت راه اشتباه بزرگی را مرتکب شد که در به وجود آمدن رویدادهای خونین خرداد ۱۳۴۲ تاثیر فراوان داشت . برنامه های رادیو با مدیریت تازه تا حدی باعث تشدید بحران شد و فردی که جانشین معینیان شده بود اجازه داده بود که در بهار ۱۳۴۲ دستگاههای پخش ساز و آواز رادیو را به شهر قم ببرند و در میدانها و چهار راههای این شهر با صدای بلند ترانه پخش کنند ــ کاری که سابقه نداشت . علم چند ماه بعد متوجه اشتباه خود مبنی بر تغییر معینیان از سازمان انتشارات و رادیو شد و او را با حفظ سمت وزارت راه بار دیگر به مدیریت آن سازمان باز گردانید که حسنعلی منصور در اسفند همین سال انتشارات و رادیو و ادارات مربوط را در هم ادغام کرد و به صورت وزارتخانه در آورد و به نصرت الله معینیان سپرد.
معینیان سالها بعد با هدف خدمت به وطن و هموطنان ریاست دفتر شاه را پذیرفت تا رابط اطمینان بخش و بی غرضی میان مردم و شاه باشد . ولی ، روال کار در دربار طوری بود که معینیان امکان کمک کردن به حل مسائل را به دست نمی آورد و در اینجا یک مدیر شایسته ، بی نظر و میهندوست عملا خنثی شده بود و کار موثری نمی توانست انجام دهد.بسیاری از اندیشمندان وطن خارج ساختن معینیان از بخش اجرایی ایران و قرار دادن او را در چهار دیواری یک دفتر در طول یک دهه بزرگترین آسیب به ایرانیان و به منزله یک توطئه غیر عمد می دانند. محروم کردن ایران از نیمه دهه ۱۳۴۰ از استعداد مدیریت ، مهارتها و درستی خاص معینیان لطمه و نقصان بزرگی بود که هرگز جبران نخواهد شد. معینیان از شهر اصفهان برخاسته است.