کمال گرایی یا رویاپردازی کدامیک عامل وجود تنبلی است!

تنبلی کردن بلایی خانمان سوز است که باعث می شود خیلی از موقعیت های زندگی مان را از دست بدهیم. شاید اگر بنشینیم و فکر کنیم به وحشت بیوفتیم که تا چه میزان از عمرمان را هدر داده ایم.

تحقیقات علمی نشان داده اند که ۳۶ در صد از افراد، کسانی هستند که شبکه های اجتماعی و چک کردن ایمیل ها در هر روز، یک ساعت از زمان آنها را می گیرد و حتی برای ۱۶درصد از افراد، این زمان بیشتر از یک ساعت است.
هر چند روند تنبلی در حال رشد است، اما قرار نیست صرفا تکنولوژی را سرزش کنیم. در ذات همه انسانها، تمایل به تنبلی وجود دارد. تنبل بودن یا نبودن، به میزان بسیار قوی به حس و حال افراد بستگی دارد.
سیستم عصبی پیچیده ای که انسان دارد بر این اساس طراحی شده که واکنش های سریعی در هنگام خطر از خود نشان دهد، به عبارت دیگر سیستم عصبی ما در ابتدا باعث ایجاد حس در ما می شود و در نتیجه وقتی حس ما منفی است مثلا وقتی یک خبر بد می شنویم، به دنبال راهی می گردیم که این حس بد را از خود دور کنیم.
همین مساله به خوبی دلیل اینکه ما تمایل به تنبلی داریم را بیان می کند چرا که اگر در محل کارمان، به ما گفته شود باید در یک مدت زمان معین، یکسری کارهای تحقیقاتی را برای شرکتی که در آن کار می کنیم انجام دهیم، اگر کار تحقیقات، کاری باشد که ما علاقه ای به آن نداریم یعنی یک حس منفی در ما ایجاد شده و در نتیجه به طور ناخودآگاه به دنبال راهی هستیم تا یک جوری از زیر کار در برویم.
اینجاست که مرتبا قهوه یا چایی می خوریم، یا شروع بسر زدن به شبکه های اجتماعی می کنیم یا کلا هر کاری به جز کاری که به ما محول شده است را انجام می دهیم.
پس احساسات ما و تنبلی به هم مرتبط هستند و تا وقتی که شما متوجه نشوید که باید این ارتباط را بشکنید، تا همیشه در چرخه تنبلی و وقت هدر دادن قرار خواهید گرفت.۵ نوع ویژگی شخصیتی، که منجر به تنبلی می شوند:

افراد کمال گرا

بی عیب و نقص بودن، یکی از موضوعاتی است که افراد کمال گرا به آن تمایل دارند و اغلب به همین دلیل است که آنها از اینکه اندکی نقص در کار خود داشته باشند به شدت هراسان هستند و همین امر باعث می شود همیشه به دنبال بهترین دست آورد یا بهترین زمان برای ارائه باشند.
از نظر افراد کمال گرا، هیچ کاری نیست که صددرصد بی عیب و نقص باشد و آنها هم هرگز نمی توانند کاری را بی عیب و نقص تمام کنند. شکی نیست که چنین طرز تفکری در زندگی این افراد تاثیر زیادی می گذارد. آنها به جای تمام کردن یک کار، مرتبا در حال ویرایش و تکمیل آن هستند و هیچ وقت هم آن را تمام نمی کنند.

افراد رویا پرداز، سنگ بزرگ علامت نزدن است!

شخص رویاپرداز، تمایل دارد در همان حالت رویا، باقی بماند. حالتی که نیازی نیست با نکات منفی و استرس های زندگی روبه رو شود. رویاپردازی باعث می شود که یک تصور اشتباه در مورد دست یابی به آرزوها در این افراد ایجاد شود. در رویاهای آنها همه چیز عالی و بی نظیر است اما در واقعیت ممکن است اینگونه نباشد و آنها پس از برخورد با واقعیت، ترجیح می دهند در لاک رویاهای خود فرو بروند و هرگز کار ارزشمندی را به طور واقعی به اتمام نرسانند.
شاید احتمالا شما در بین اطرافیان خود چنین آدمهایی را می شناسید، هر بار که آنها را می بینید دارند از ایده های بسیار بزرگ خود با شما صحبت می کنند اما حتی یکبار هم خودشان را در موقعیتی قرار نداده اند که این رویاهای بزرگ را به واقعیت تبدیل کنند. شما نیز پس از چند سال متوجه خواهید شد که رویاهای آنها فقط در حد رویا باقی خواهند ماند.