الکل ماده‌اى است که سلسلهٔ مرکزى اعصاب را کرخت مى‌کند. تأثير الکل بر افراد مختلف فرق مى‌کند. نوشيدن الکل به مقدار کم تنها يک تغيير کوچک در حال عادى انسان ايجاد مى‌کند ولى اگر نوشيدن ادامه يابد الکل روى ناحيهٔ عالى استدلالى مغز - قسمتى که مسئول کنترل شکيبائى و قضاوت انسان است اثر مى‌گذارد. همچنان که ميزان الکل در خون افزايش پيدا مى‌کند رفتار فرد مبالغه‌آميز و هماهنگى در رفتار مختل مى‌شود. سرانجام توانائى ذهنى و جسمى عميقاً مختل شده و ممکن است بيهوشى دست بدهد.
- عوارض و نشانه‌ها:
۱. از تنفس مصدوم بوى الکل به مشام مى‌رسد.
۲. مصدوم ممکن است نسبتاً هوشيار باشد يا بيهوش شده باشد.
۳. اگر مصدوم بيهوش باشد ممکن است بتوانيد او را بيدار کنيد اما دوباره خيلى سريع بيهوش مى‌شود.
- در مراحل اوليه بيهوشى:
۱. مصدوم نفس عميق مى‌کشد.
۲. صورت مرطوب و برافروخته است.
۳. نبض پر و کامل است.
- در مراحل بعدى بيهوشى:
۱. ضربان سريع ولى ضعيف مى‌شود.
۲. نفس کم عمق مى‌شود.
۳. صورت مصدوم خشک و پف کرده به‌نظر مى‌آيد.
۴. چشم‌ها سرخ و مردمک چشم‌ها ممکن است گشاد شود.
- توجه:
اگر مصدوم زمين خورده و جراحتى به سر وى وارده شده باشد عوارض و نشانه‌هائى که گفته شد احتمالاً تغيير پيدا مى‌کند.
- هدف:
باز نگهداشتن راه تنفس؛ رساندن مصدوم به بيمارستان در صورتى‌که بيهوش باشد.
- درمان:
۱. راه تنفس مصدوم را باز نگهداريد.
۲. اگر مصشدوم بيهوش د يا احتمال استفراغ وجود داشت مصدوم را در وضعيت بهبود قرار دهيد.
۳. اگر در مورد وخامت حال مصدوم ترديد داريد او را به بيمارستان برسانيد.