گرمازدگى بر اثر بودن در هواى فوق‌العاده گرم يا وجود يک بيمارى تب‌آور مانند مالاريا رخ مى‌دهد، که در نتيجه دماى بدن به شدت بالا مى‌رود. اين حالت زمانى پيش مى‌آيد که ديگر بدن نمى‌تواند دما را از طريق عرق کردن کنترل کند. گرمازدگى ممکن است کاملاً ناگهانى اتفاق بى‌افتد. اين حالت مى‌تواند براى هر کسى در هر سنى که براى مدت طولانى در معرض هواى گرم و خيلى مرطوب قرار مى‌گيرند (به‌ويژه کسانى که به اين نوع آب و هوا عادت ندارند)؛ يا کسانى که به مدت طولانى در هواى داغ محبوس مى‌شوند، پيش بيايد. کسانى را که دچار گرمازدگى مى‌شوند بايد حتماً نزد پزشک برد.
- عوارض و نشانه‌ها:
۱. مصدوم از سردرد، سرگيجه و گرما شکايت مى‌کند.
۲. مصدوم ممکن است بى‌قرار شود.
۳. بيهوشى ممکن است به‌سرعت دست بدهد و عميق شود.
۴. دماى بدن مصدوم به ۴۰ درجه سانتى‌گراد يا بيشتر مى‌رسد و اگرچه برافروخته به‌نظر مى‌آيد اما پوست او خشک است.
۵. نبض کامل و پر است، تنفس ممکن است صدادار شود.
- هدف:
کاهش درجه حرارت بدن مصدوم با سرعت هرچه تمامتر و خبر کردن اورژانس.
- درمان:
۱. مصدوم را به يک محيط خنک ببريد و لباس‌هاى او را از تن وى خارج کنيد.
۲. اگر مصدوم به هوش است او را در وضعيت نيمه خوابيده قرار دهيد سر و شانه‌هاى او را به يک بالش تکيه دهيد.
اگر مصدوم بيهوش بود ولى تنفس او حالت عادى داشت او را در وضعيت بهبود قرار دهيد.
۳. به دور مصدوم يک ملافهٔ خيس بپيچيد و با پاشيدن آب آن را خيس نگهداريد. او را در معرض مستقيم جريان هوا قرار دهيد. مثلاً به‌وسيله بادبزن با مجله يا کتاب يا روشن کردن کولر يا پنکه تا دماى بدن به ۳۸ درجه برسد.
۴. بلافاصله اورژانس را خبر کنيد.
اگر دماى بدن مصدوم کاهش يافت لباس خشک به تن مصدوم بپوشانيد و کولر را خاموش کنيد.
اگر دوباره حرارت بدن مصدوم شروع به بالا رفتن کرد مرحله ۳ و ۴ را تکرار کنيد.