مادهٔ ۱
دعاوى راجع به عيب و نقص ناشى از تصادفات رانندگى که به‌وسيلهٔ نقليه وارد و موجب خسارت براى صاحب آن مى‌گردد در دادگاه‌هاى صلاحيت‌دار خارج از نوبت رسيدگى مى‌شود.
مادهٔ ۲
کاردان‌هاى فنى راهنمائى و رانندگى و پليس راه که براى رسيدگى به امور تصادفات رانندگى تعيين مى‌شوند مکلف هستند علت وقوع تصادفات و چگونگى آن را صريحاً با تشريح وضع محل تصادفات در صورت مجلس قيد و ميزان خسارت وارده به‌وسيلهٔ نقليه را اعم از هزينهٔ تعمير و کسر قيمتى که در نتيجهٔ تصادفات حاصل مى‌شود معلوم نمايند - در صورتى‌که تعيين ميزان خسارت در محل ممکن نباشد مى‌توان آن را موکول به بازديد بعدى در تعميرگاه نمود. مندرجات صورت‌مجلسى که به‌طريق فوق تنظيم مى‌گردد معتبر است مگر اينکه خلاف آن ثابت شود.
مادهٔ ۳
در نقاط خارج از حوزهٔ مأموريت مأموران مذکور رسيدگى تابع قواعد و مقررات عمومى است.