اصل يکصد و چهل و سوم
ارتش جمهورى‌اسلامى ايران پاسدارى از استقلال و تماميت ارضى و نظام جمهورى‌اسلامى کشور را برعهده دارد.
اصل يکصد و چهل و چهارم
ارتش جمهورى‌اسلامى ايران بايد ارتشى اسلامى باشد که ارتشى مکتبى و مردمى است و بايد افرادى شايسته را به خدمت بپذيرد که به اهداف انقلاب‌اسلامى مؤمن و در راه تحقق آن فداکار باشد.
اصل يکصد و چهل و پنجم
هيچ فرد خارجى به عضويت در ارتش و نيروهاى انتظامى کشور پذيرفته نمى‌شود.
اصل يکصد و چهل و ششم
استقرار هرگونه پايگاه نظامى خارجى در کشور هرچند به‌عنوان استفاده‌هاى صلح‌آميز باشد ممنوع است.
اصل يکصد و چهل و هفتم
دولت بايد در زمان صلح از افراد و تجهيزات فنى ارتش در کارهاى امدادي، آموزشي، توليدى و جهاد‌سازندگي، با رعايت کامل موازين عدل اسلامى استفاده کند درحدى که به آمادگى رزمى ارتش آسيبى وارد نيايد.
اصل يکصد و چهل و هشتم
هر نوع بهره‌بردارى شخصى از وسايل و امکانات ارتش و استفاده شخصى از افراد آنها به‌صورت گماشته، راننده شخصى و نظاير اينها ممنوع است.
اصل يکصد و چهل و نهم
ترفيع درجه نظاميان و سلب آن به موجب قانون است.
اصل يکصد و پنجاهم
سپاه پاسداران انقلاب‌اسلامى که در نخستين روزهاى پيروزى اين انقلاب تشکيل شد، براى ادامهٔ نقش خود در نگهبانى از انقلاب و دستاوردهاى آن پابرجا مى‌ماند، حدود وظايف و قلمرو مسئوليت اين سپاه در رابطه با وظايف و قلمرو مسئوليت نيروهاى مسلح ديگر با تأکيد بر همکارى و هماهنگى برادرانه ميان آنها به‌وسيله قانون تعيين مى‌شود.
اصل يکصد و پنجاه و يکم
به حکم آيه کريمه واعدوا لهم مااستطعتم من قوة و من رباط‌الخيل ترهبون به عدوالله و عدوکم و اخرين من دونهم لاتعلمونهم‌الله يعلمهم دولت موظف است براى همهٔ افراد کشور برنامه و امکانات آموزش نظامى را برطبق موازين اسلامى فراهم نمايد، به طورى‌که همه افراد همواره توانائى دفاع مسلحانه از کشور و نظام جمهورى‌اسلامى ايران را داشته باشند، ولى داشتن اسلحه بايد با اجازه مقامات رسمى باشد.