سلجوقيان طايفه‌اى از ترکان غز بودند که در آسياى ميانه مى‌زيستند و قومى جنگجو بودند. شعبه‌هاى مختلف آنها سلاجقهٔ بزرگ (خراسان)، سلاجقهٔ عراق، سلاجقهٔ کرمان، سلاجقهٔ روم و سلاجقهٔ شام در نواحى مختلف حکومت داشتند. شاخهٔ اصلى سلاجقهٔ بزرگ بود که مادام که قدرت داشتند ساير شعبه‌ها مطيع آنها بودند. اين سلسله نام خود را از سلجوق‌بن دُقاق جد آنها، از امراى غُز گرفته‌اند.

شجرهٔ سلسلهٔ سلاجقه
  سلجوق‌بن دقاق  
                           
       
يونس موسى يبغو ميکائيل
                           
     
چغرى بيگ داود يبغو طغرل بيگ ۴۲۹ تا ۴۵۵
 
  سلاجقهٔ بزرگ
   
  سلاجقهٔ کرمان
               
   
قاورد ۴۳۳ تا ۴۶۶ سليمان‌بن داود الب‌ارسلان ۴۵۵ تا ۴۶۵  
                         
         
کرمانشاه اول ۴۶۶ تا ۵۳۷ کرمانشاه اول ۴۶۶ تا ۵۳۷
سلطانشاه ۴۶۷ تا ۴۷۷
حسين تورانشاه اول فوت ۴۹۰ سلاجقهٔ شام
 
           
                         
         
ارسلانشاه اول ۴۹۵ تا ۵۳۷ ايرانشاه ۴۹۰ تا ۴۹۵ طغانشاه فوت ۴۶۵ ملکشاه ۴۶۵ تا ۴۸۵ تتش فوت ۴۸۸
                               
             
محمدبن ارسلانشاه ۵۳۷ تا ۵۵۱ کرمانشاه دوم فوت ۵۳۷ برکيارق ۴۸۶ تا ۴۹۸ محمودبن ملکشاه محمدبن ملکشاه فوت ۵۱۱ سنجر ۵۱۱ تا ۵۵۲  
                                 
         
طغرلشاه ۵۵۱ تا ۵۶۲ ملکشاه‌بن کيارق ۴۹۸ سلاجقهٔ عراق دقاق فوت ۴۹۲ رضوان فوت ۵۰۷
                               
           
بهرامشاه ۵۶۲ تا ۵۷۰ ارسلانشاه دوم ۵۶۲ تا ۵۷۲ تورانشاه دوم ۵۷۲ تا ۵۷۹   الب‌ارسلان اخرس فوت ۵۰۸ سلطانشاه ۵۰۸ تا ۵۱۱
                             
         
مجمدشاه ۵۷۹ تا ۵۸۳۱ محمود سلجوقى ۵۱۱ تا ۵۲۵ طغرل ۵۲۶ تا ۵۲۹ مسعود ۵۲۶ تا ۵۲۹ سليمانشاه ۵۵۵
                             
       
داود فوت ۵۳۳ ملکشاه فوت ۵۵۵ محمد دوم فوت ۵۵۴ ارسلان‌‌بن طغرل ۵۵۵ تا ۵۷۱
 
طغرل‌بن ارسلان ۵۷۱ تا ۵۹۰۲
 

۱. سلاجقهٔ کرمان به‌دست ملک دينار، از امراى غز، بر افتادند.

۲. سلاجقهٔ عراق به‌دست خوارزمشاهيان منقرض شدند.