اساس نظريهٔ پالاندر براساس بررسى هزينه‌هاى حمل و نقل در تعيين مرز بازار، در نظرگرفتن هزينه‌هاى توليد در محل و رقابت ميان دو توليدکننده، مشروط بر پذيرش بازار خطى استوار است.
وى جهت تفهيم موقعيت‌هاى متنوع به بيان پنج حالت پرداخته است (شکل تعيين مرز بازار براساس ترکيب مختلفى از هزينه‌هاى توليد و حمل و نقل).
پالاندر قيمت را عامل مؤثر در تعيين محدودهٔ فروش هر توليدکننده در نظر گرفته است.
قيمت کالا از هزينه‌هاى ثابت موجود در محل (On site processing costs) و هزينه‌هاى متغير تشکيل مى‌شود. مرز و يا حاشيه بازار ميان دو توليدکننده در محلى که قيمت ارائه شده هر دو توليدکننده يکسان باشد، ترسيم مى‌گردد.
بدين ترتيب براى متقاضيان واقع بر روى اين خط فرضى دو موقعيت ذکر شده از نظر اهميت در يک مرتبه قرار دارند. در حالت (a) هزينه‌هاى توليد در هر دو واحد يکسان است. مضاف بر اينکه روند افزايش هزينهٔ حمل نيز به ازاء واحد مسافت نظير يکديگر هستند. بدين ترتيب مرز و حاشيه بازار اين دو واحد توليدى کاملاً در ميانه قرار مى‌گيرد. در حالت (b)، هزينه‌هاى توليد در محل در واحد A در مقايسه با B بيشتر است. در حالى‌که، نرخ حمل محموله و منحنى مربوط به هزينه‌هاى حمل و نقل از روند و شيوهٔ يکسانى برخوردار هستند. در چنين شرايطى حوزهٔ نفوذ B تقويت مى‌شود. در حالت (c) برعکس هزينه‌هاى توليد B در مقايسه با A بيشتر است. به موازات آن، هزينه حمل ستانده‌ها نيز در مکان توليد B بيشتر است. مجموعه شرايط بالا منجر به محدود شدن بازار فروش توليدکننده B مى‌گردد. در حالت (b) هزينه‌هاى توليد توليدکننده A در مقايسه با B پائين‌تر است ولى روند افزايش هزينه‌هاى متغير حمل در A بيشتر است. اين امر باعث گسترش بازار B مى‌شود. در حالت (e) هزينهٔ توليد در B در مقايسه با A به مراتب بالاتر است. تنها به‌دليل پائين‌بودن نرخ حمل محموله به ازاء واحد مسافت و عملکرد شيب منحنى حمل و نقل، بازار بسيار محدودى را در سمت راست به خود اختصاص داده است. اين نظريه به‌دليل دخالت‌دادن همزمان دو عامل يعنى هزينهٔ حمل و نقل و بازار از پويائى خاصى برخوردار است. عليرغم آنکه فرض خطى بودن بازار و توجه به تنها يک رقيب در عرصه رقابت مورد ترديد است.
