"الیزابت فوگلر" (اولمان) بازیگری است که ناگهان تصمیم میگیرد سکوت اختیار کند تا ظاهراً دیگر مجبور نباشد در زندگی "نقش" بازی کند و دروغ بگوید. "آلما" (آندرسون) پرستار که مأمور مراقبت روانی او در ویلائی ساحلی شده، ظاهراً زنی متفاوت و امیدوار به زندگی است. دو زن آرامآرام به هم چنان نزدیک میشوند که انگار میخواهند در روح یکدیگر رسوخ کنند...
٭ شاهکار بس متمرکز و پیراسته برگمان، از پیچیدهترین فیلمهای تاریخ سینماست. اثری درباره "نقش بازی" دائمی "ما"، هنر، سینما، تقابل و حتی جدال فرساینده میان سکوت و کلام و سرانجام چهرهها که قهرمانان اصلی هستند ـ چهرههائی که برگمان و فیلمبردار نابغهاش، نیکویست، طی نماهای درشت آنها را به مثابه باشکوهترین مناظر ممکن مینمایانند. در اینجا چهرهای خود سخن میگویند و در لحظههای جادوئی و فراموش نشدنی، عملاً درهم ادغام میشوند تا رمز و راز رعبانگیزشان به اوج برسد.