"سورین" (دونوو)، زن جوانی است که بهرغم علاقه به شوهرش، "پییر" (سورل)، بعداظهرها در خانه بدنام کار میکند. تا اینکه یکی از مراجعان خانه، خلافکار جوانی بهنام "مارسل" (کلمنتی)، به او دل میبندد. وقتی "سورین" از همراهی با خلافکار امتناع میکند، او نیز "پییر" را مورد اصابت گلوله قرار میدهد...
٭ یکی از زن ـ آزاد ـ خواهترین شاهکارهای استاد درباره ملال و پوچی زندگی یک زن مثلاً خانهدار طبقه خرده بورژوا و همچنین مصداقی بر این دستورالعمل سوررآلیستی: "هرگز حتی به آنچه که میبینید نیز اعتماد نکنید..." اگرچه که تفکیک مرز میان تخیل و واقعیت خصوصاً در پایان فیلم محال است. دونوو در نقش خود جاودانی جلوه میکند و پاژ در نقش مدیره خانه بدنام فراموش نشدنی. بازیگران مرد فیلم نیز در ایفای نقش آدمهائی نامتعادل، خودخواه یا خنثی موفقاند!