مردم ایران از اعمال و رفتار خشونتبار و بیعدالتیهای بیگانگان بخصوص عمال روس و انگلیس به شدت ناراضی و به ستوه آمده بودند و از تمام طبقات اجتماعی آن روز ایران از روحانیون و تجار و کسبه و دهقانیان جمعیتهائی تشکیل شده و دست اتحاد به هم داده و بر ضد اجحاف و بیعدالتی بیگانگان شروع به فعالیت و مخالفت کردند و در مقابل بیگانگان هم با نفوذی که در دستگاه حکومتی داشتند به حبس و آزار و شکنجه و تبعید مخالفان خود پرداختند و در این میان حکومت محلی هم در مقابل نفوذ بیگانگان ناتوان بود و قادر به اتخاذ تصمیم قاطعی نبود، بخصوص در این زمان بود فتوای تحریم تنباکو هم از جانب روحانیون که نفوذ زیادی بین مردم و حتی در دستگاه حکومت داشتند صادر و وطنپرستان ایرانی از این رویداد بهره برده و تظاهراتی در برابر ارگ شاهی برپا کردند تا اینکه سرانجام ناصرالدین شاه تسلیم شد و حکم لغو قرارداد انحصار تباکو را صادر کرد و وطنپرستان ایرانی موفق شدند اولین شورش خود را بر ضد بیگانگان به ثمر رسانند.