در اين تحقيق، سعي شده ضمن معرفي فرهنگ عامه، كاربرد آن در تئاتر كودك و نوجوان بررسي شود. به تصريح نگارنده: ادبيات فولكوريك به مجموعهاي از روايات فرهنگي اطلاق ميشود كه از طريق شفاهي حفظ ميشود و انتقال مييابد. ادبيات فولكوريك به بخشهاي گوناگوني تقسيم ميشود كه ميتوان آنها را چنين برشمرد: لالاييها، امثال عاميانه، ترانههاي عاميانه، بازيهاي محلي كودكان، متلها، قصهها و افسانهها، چيستانها، باورهاي مردم، اعتقادات و رسوم، اساطير، و جشنها. در ادامه، نگارنده كاربردهاي ادبيات فولكوريك را در نمايشنامههاي كودك و نوجوان، معرفي ميكند كه از آن جمله است: كاربرد دراماتيكي، كاربرد تكعنصري، كاربرد نقالي و قصهخواني، و اقتباس از ادبيات فولكوريك. به تصريح وي: قصهها، افسانهها و متلها در ادبيات فولكوريك، كاربرد دراماتيكي دارند چرا كه در اينگونه موارد، با شخصيت، تيپ، ساختماني منسجم، قصه، تم، موضوع و... برخوردي ميكنيم و ميتوانيم به قابليتهاي نمايشي آن پي ببريم. بازيهاي محلي، لالاييها، ترانهها، امثال عاميانه و رمزهاي عاميانه در ادبيات نمايشي كودكان، كاربرد تكعنصري دارند. در نمايش كودك و نوجوان، وظيفهي نقال را شخصي به نام راوي انجام ميدهد. راوي در بعضي از قسمتهاي نمايش وارد ميشود و به روايت قصه ميپردازد. دستهي دوم ادبيات فولكوريك شامل قصه، افسانه و متل به سه صورت اقتباس ميشود: اقتباس وفادارانهي انتقالي، اقتباس تفسيري، و اقتباس آزاد. <br>