تقويم رسمى ايران هجرى شمسى و برپايهٔ تقويم جلالى است و به‌موجب قانون مورخ ۱۱ فروردين ۱۳۰۴ هجرى شمسى برقرار گرديد. برطبق اين قانون، سال شمسى حقيقي، اول سال روز او بهار، و مبداء تاريخ، هجرت محمد (ص) از مکه به مدينه است. اسامى ماه‌ها متخذ از اسامى قديم ايرانى است. شش ماه اول ۳۱ شبانه‌روز، پنج ماه بعد هريک ۳۰ شبانه‌روز و اسفند در سال‌هاى عادى ۲۹ شبانه‌روز و در سال‌هاى کبيسه ۳۰ شبانه‌روز است. در اين تقويم سال مبتنى بر حساب نجومى است، و روز اول سال يا نوروز، مانند سال جلالي، روزى است که خورشيد بين ظهر روز قبل و ظهر آن روز از نقطهٔ اعتدال ربيعى مى‌گذرد.
ماه‌هاى تقويم ايرانى
- فروردين: [۳۱ روز] به‌معناى فَروَردها (يا فروهرها)ى پاکان و نام يکى از ايزدان زرتشتي. [فَرْوَرد يا فروهر يعنى نيروى نگهبان نيکى]
- ارديبهشت: [۳۱ روز] به‌معناى بهترين راستى و نام يکى از امشاسپندان (يا هفت فرشتهٔ مقرب) در آئين زرتشتي. در جهان مينوى نمايندهٔ پاکى و تقدس و قانون ايزدى اهورمزدا است و در جهان خاکي، نگهبانى آتش بدو سپرده شده است.
- خرداد: [۳۱ روز] به‌معناى کمال و رسائى و درستى و يکى از امشاسپندان در آئين زرتشتي. در اين جهان مظهر کمال اهورمزدا است و در جهان مينوى مظهر بخشايش ايزديِ جزاء اعمال نيکوکاران. نگهبانى آب با او است.
- تير: [۳۱ روز] نام يکى از ايزدان در آئين زرتشتى که نگهبان باران است.
- مرداد: [۳۱ روز] در اصل امرداد، به‌معناى بى‌مرگى و جاوداني؛ يکى از امشاسپندان در آئين زرتشتي. مظهر جاودانى اهورمزدا، و در جهان مينوي، بخشايش ايزديِ جزاء کارهاى نيکوکاران است.
- شهريور: [۳۱ روز] به‌معناى کشور برگزيده و پادشاهان منتخب. يکى از ايزدان در آئين زرتشتي. در جهان مينوى نمايندهٔ پادشاهى ايزدى و فرّ و اقتدار خداوند، و در جهان مادى پاسبان فلزات است.
- مهر: [۳۰ روز] به‌معناى دوستى و محبت. در آئين زرتشتى ايزد محافظ عهد و پيمان است و از اين‌رو فرشتهٔ فروغ و روشنائى است تا هيچ‌چيز بر او پوشيده نماند.
- آبان: [۳۰ روز] به‌معناى آب‌ها. در آئين زرتشتي، ايزد نگهبان آب است.
- آذر: [۳۰ روز] به‌معناى آتش و ايزد نگهبان آتش در آئين زرتشتى.
- دى: [۳۰ روز] به‌معناى آفريننده و دادار. در آئين زرتشتى از صفات اهورمزدا است.
- بهمن: [۳۰ روز] به‌معناى نيک‌انديش. در آئين زرتشتى يکى از امشاسپندان است. در جهان مينوى نمايندهٔ منش نيک اهورمزدا است و در جهان مادى نگهبانى چارپايان سودمند به‌عهدهٔ او است.
- اسفند: (يا اِسپندارمذ) [۲۹ يا ۳۰ روز] به‌معناى بردبارى و فروتنى مقدس. در آئين زرتشتى يکى از امشاسپندان است و نمايندهٔ بردبارى و سازش اهورمزدا، و واسطهٔ بين آفريدگار و آفريدگان. در جهان خاکى نگهبانى زمين با او است. اسپند و اسفندارمذ نيز ناميده شده است.