سازمان جهانى بهداشت سلامت را آرايش و رفاه کامل جسمي، روانى و اجتماعى تعريف مى‌کند. بهداشت تمام فعاليت‌هائى است که به‌منظور تأمين سلامت افراد انجام مى‌شود.
بهداشت در واقع علم و هنر پيشگيرى از بيمارى‌ها، طولانى کردن عمر و ارتقاء سلامت است.
راه‌هاى تأمين بهداشت شامل سالم‌سازى محيط، کنترل بيمارى‌هاى واگيردار، آموزش بهداشت عمومي، ايجاد خدمات مناسب پزشکى و پرستارى و ايجاد صحيح‌ترين نظام اجتماعى براى سطح زندگى مناسب است. زمينه‌هاى فعاليت‌هاى بهداشتى در ۶ گروه طبقه‌بندى مى‌شود:
۱. بهداشت در سطح جامعه.
۲. اقدام‌هائى در جهت جلوگيرى از بيمارى و ناتوانى و يا مرگ زودرس.
۳. خدمات جامع بهداشتى.
۴. گرد‌آورى و تجزيه و تحليل آمارهاى حياتى.
۵. آموزش همگانى بهداشت.
۶. برنامه‌ريزى جامع بهداشتى و ارزشيابى آن.
شاخص‌هاى بهداشتى معيارهاى تعيين سطح بهداشت در يک جامعه است و اين شاخص‌ها عبارتند از: ميزان‌هاى مرگ، ميزان‌هاى تولد، رشد جمعيت، ميزان‌هاى ابتلاء و شيوع و وقوع بيمارى و طول عمر.
راه‌هاى عمده مبارزه با بيمارى‌ها عبارتند از: کنترل محيط، تأمين مواد غذائى مناسب، حفظ افراد مستعد به بيمارى‌ها و برنامه‌هاى ريشه‌کنى بيمارى و تغيير رفتار و عادت مردم.
در زمان وقوع حوادث، اعم از سوانح و بلاياى طبيعى و سوانح انسان‌ساز، رعايت نکات بهداشتى بسيار ضرورى است که به مهم‌ترين آنها اشاره مى‌شود:
۱. رعايت بهداشت فردى شامل بهداشت پوست، مو و ناخن، بهداشت البسه و لوازم شخصى از قبيل حوله، مسواک، لوازم استحمام، لوازم خواب مانند ملحفه، بالش و ... در پيشگيرى از بسيارى بيمارى‌ها حائز اهميت فراوان است.
رعايت بهداشت دست و پا، شستن مرتب آنها با صابون و ضدعفونى‌کننده‌ها، کوتاه‌بودن ناخن‌ها، رعايت بهداشت چشم از طريق شستشوى صورت با آب تميز و صابون به‌طور مرتب و روزانه حداقل يک بار، عدم استفاده از حوله ديگران و بستن چشم در برابر آفتاب و گرد و خاک شديد، بسيار حائز اهميت است. بهداشت گوش از طريق تميز نگهداشتن گوش، خشک کردن گوش‌ها پس از مرطوب شدن در اثر استحمام يا فرو رفتن سر در آب بايد مورد توجه قرار گيرد. بهداشت دهان و دندان با شستشوى مرتب با مسواک و خميردندان، يا در صورت عدم دسترسى به خميردندان، با آب نمک، توجه به‌هرگونه زخم در دهان و عدم استفاده از مواد غذائى سخت، خيلى داغ يا خيلى سرد، امکان‌پذير است.
۲. بهداشت مواد غذائى مسئله بسيار شايان توجهى در زمينه بهداشت زمان اضطرار است. عوامل بسيارى باعث فساد غذاها مى‌شوند که شامل: گرما، رطوبت محل نگهدارى غذاها، عوامل انساني، وسايل نگهدارى و يا حمل و نقل غذاها عوامل شيميائى مثل سرب، روى و مس ظروف غذائي، اکسيده‌شدن غذاها به‌خصوص روغن‌ها و چربى‌ها، آب و هوا، حشرات و جوندگان و عوامل بيولوژيک مثل انگل‌ها، موجودات ذره‌بينى و قارچ‌ها است. براى بهداشت موادغذائى بايد در توليد، توزيع و نگهدارى آنها بسيار دقت شود.
روش‌هاى فيزيکى براى نگهدارى بهداشتى موادغذائى عبارتند از:
۱. سرماى ۴-۱ درجه سانتيگراد با استفاده از يخچال يا يخدان در کوتاه مدت و يا سرماى منهاى ۳۰-۲۰ درجه سانتيگراد براى نگهدارى طولانى مدت غذاها.
۲. گرما با استفاده از جوشاندن مواد غذائى حداقل به‌مدت بيست دقيقه.
۳. خشک کردن، نمک سود کردن و دودآلود کردن مواد غذائى و روش شيميائى با استفاده از آب‌نمک، سرکه، ادويه، نيترات دو سود و ....