دماى بدن در آب و هواى خيلى سرد مى‌تواند پائين بيايد. بدن در برابر اين حالت يک سرى عکس‌العمل از خود نشان مى‌دهد. در صورت عدم موفقيت عکس‌العمل‌هاى جبرانى در جهت حفظ حرارت طبيعى بدن دماى بدن به‌تدريج از ۳۷ درجه به کمتر از ۳۵ درجه مى‌رسد. علائمى که در سرمازدگى مشاهده مى‌شود، از خفيف تا بسيار شديد، عبارتند از: احساس سرما و لرز، رنگ‌پريدگي، گيجى و کاهش سطح هوشياري، سفتى عضلات و تکلم نامشخص، کبودى لب‌ها و انگشت‌ها، از دست‌دادن حافظه و قدرت شناخت، کاهش ضربان قلب و تنفس، کاهش فشارخون.
اقدامات اوليه
در چنين شرايطى بايد از گرم‌کردن ناگهانى فرد مستقيماً خوددارى کرده و به مصدوم کمک کنيد تا به‌تدريج و با حرارت بدن خود دماى بدن را به‌حد طبيعى برساند.
به‌همين منظور بايد فرد مصدوم را به مکانى گرم منتقل کرد و لباس‌هاى خيس او را درآورد و دور بدنش پتو بپيچيد. اگر مصدوم بيهوش باشد علاوه بر انجام موارد فوق او را به پهلو بخوابانيد. در صورتى‌که سرمازدگى در حد متوسط باشد مى‌توان از منابع حرارتى ملايم مثل کيسه آب گرم استفاده کرد ولى در سرمازدگى شديد نبايد از منابع حرارتى مستقيماً استفاده شود چرا که مى‌تواند بسيار خطرناک باشد و بيمار دچار شوک شود. مصدوم اجازه نوشيدن مايعات و اجازه فعاليت ندارد. در صورت امکان دادن اکسيژن به وى بسيار حائز اهميت است کنترل مرتب نبض و تنفس و در صورت لزوم و ايست قلبى - تنفسى انجام CPR ضرورى است.