نرمش ـ ورزش
آيا شخصاً نرمش مى‌کنيد؟ آيا ورزش را دوست داريد؟ اگر جواب مثبت است حتماً از خود مى‌پرسيد که چه موقع بايد طفل شما شروع به ورزش کند. يک طفل خردسال ذاتاً علاقهٔ فراوانى، به جنب‌وجوش و تحرک دارد. اگر واقعاً در انجام اين حرکات آزادى داشته باشد، به‌طور طبيعى و ناخودآگاه حرکاتى را انجام مى‌دهد که صحيح است و داراى فايده مى‌باشد و خسته هم نمى‌شود. همين‌قدر که طفل شروع به راه رفتن مى‌کند اشياء مختلف را به اطراف پراکنده مى‌سازد، آنها را حمل مى‌کند، دنبال خود مى‌کشد و يا مى‌اندازد و دوباره از زمين برمى‌دارد. در انجام اين اعمال ماهيچه‌هاى پشت، کتف، و بازوها به‌کار مى‌افتند. پس از چندى طفل به راه رفتن ساده ديگر قناعت نمى‌کند بلکه مى‌خواهد از پله‌ها و ساير موانع بالا برود. از دو سالگى به بعد وقتى از اين کار مطمئن شد آن وقت مى‌خواهد بپرد. در ابتدا از بالا به پائين، چون راحت است؛ در سه سالگى آنقدر در دويدن ماهر مى‌شود که مى‌تواند دو با مانع انجام دهد. در دو، سه سال قبل از مدرسه مى‌تواند در بازى‌هاى دسته‌جمعى شرکت کند. البته از او نبايد يک بازى طولانى برنامه‌ريزى شده انتظار داشت.
اگر حياطى داشته باشيد آن وقت مى‌توانيد چند وسيله سادهٔ ورزشى در آن بگذاريد مثل: چند توپ بزرگ و کوچک، چند حلقه لاستيک که بتوان آن را قل داد و يا از روى آن پريد و يا از داخل آن عبور کرد. يک طناب براى طناب‌بازى، چند جعبهٔ سنگين بزرگ و کوچک که بتوان از آنها پله درست کرد براى بالا رفتن و پريدن يک نردبان کوچک دو طرفه، يک ديوار و يک نرده. البته همهٔ اين وسايل بايد محکم و مطمئن باشند تا خطر سقوط در ميان نباشد. اينگونه وسايل در پارک بچه‌ها نيز وجود دارند که بسيار مورد علاقهٔ آنان مى‌باشد. اگر در نزديکى اقامتگاه شما مرکزى براى تعليم ژيمناستيک وجود دارد سرى به آنجا بزنيد. حتماً براى فرزند شما ورزشِ جالبى خواهد بود.
- شنا:
خردسالان مى‌توانند شنا نيز ياد بگيرند. اين تنها راه مبارزه با غرق شدن است. در جمهورى فدرال آلمان به‌عنوان مثال هر سال ۲۷۴ طفل زير ۵ سال در آب غرق مى‌شوند. مناسب‌ترين سن براى يادگيرى شنا، سن ميان ۴ ـ ۵ سالگى است. شنا ماهيچه‌ها را تقويت مى‌کند و نيز از خميدگى پشت که دانش‌آموزان را تهديد مى‌کند جلوگيرى به‌عمل مى‌آورد. چون در هنگام شنا بايد نفس عميق کشيد پس ريه‌ها پر از هوا مى‌شود که اين عمل بعدها از نارسائى جريان خون ممانعت مى‌کند. شنا باعث تقويت عمومى بدن مى‌شود. اين ورزش بر خلاف بسيارى از ورزش‌هاى ديگر تا سنين بالاتر نيز مى‌تواند ادامه پيدا کند، و خلاصه فوايد بى‌شمار ديگر نيز دارد. ابتدا بايد طفل را با آب آشنا کرد.
با طفلى که از آب مى‌ترسد چه کار بايد کرد؟ ثابت شده است که کودکان از آب نمى‌ترسند بلکه از سردى آن وحشت دارند. هيچ بچه‌اى از آب گرم گريزان نيست. از اين جهت شنا آموزى براى خردسالان در آب گرم با حرارت ۳۰ درجه انجام مى‌شود.
گاهى طفل تجربهٔ تلخى از آب داد: مثلاً در آب افتاده است. يا در وان حمام با سر وارد آب شده و ترسيده است؛ آب وارد بينى و دهان وى شده و به اين ترتيب تا مدت‌ها از آب مى‌ترسد. يا ممکن است توسط والدين يا خواهر و برادر خود به زور به آب انداخته شده در حالى‌که نمى‌خواسته و چون ترسيده مورد تمسخر قرار گرفته است. به اين دسته از کودکان بايد وقت داد تا تجربهٔ تلخ خود را فراموش کنند و در اين راه بايد به آنان کمک کرد. هنگامى که خود وارد آب مى‌شويد و شنا مى‌کنيد بگذاريد طفل شما تماشا کند اما براى وى نطق نکنيد و يا نصيحت ننمائيد و هرگز او را مجبور نکنيد. پسران معمولاً در اين مورد ترسوتر از دختران هستند و بايد با آنان بيشتر مُدارا کرد. هنگامى که طفل شروع مى‌کند که نزديک آب شود و کم‌کم پاهاى خود را وارد آب مى‌کند شما به طرف وى نرويد و در اين باره با او صحبت نکنيد. کمربند لاستيکى، حلقهٔ لاستيک و يا حيوان مصنوعى لاستيکى در اينجا خيلى کمک مى‌کند و بعد که به‌‌تدريج شنا آموخت آنها را از خود دور مى‌کند. خلاصه هنگامى که طفل ما شنا را آموخت شادى غرور زيادى به ما دست مى‌دهد و خيال ما از غرق شدن او راحت مى‌شود.
پس از شنا و بيرون آمدن از آب بايد فوراً مايوى خيس را در آورده و رب‌دوشامبر حوله‌اى خشک پوشيده شود. بگذاريد کودک خود شخصاً هر چه سريع‌تر که ممکن است اين کار را انجام دهد تا يک‌بار که شما حضور نداريد برنامه را بداند و لرزان با مايوى خيس اين‌طرف و آن‌طرف نرود.
با ورزش زمستانى مثل اسکى مى‌توان از سه سالگى شروع کرد. پدر و مادر‌هائى که خود عاشق اسکى هستند معمولاً از اين سن براى فرزند خود وسايل اسکى خريدارى مى‌کنند و گاهى اوقات مى‌بينيم اطفال در اين سن چقدر خوب اسکى مى‌روند چون آنها هنوز معنى ترس از افتادن را نمى‌‌دانند. به‌طور کلى ورزش هر چه از سنين پائين‌تر شروع شود بهتر و راحت‌تر انجام مى‌پذيرد.
معاينات جهت پيشگيرى يا علاج قبل از وقوع
شما حتماً چيزهائى دربارهٔ معاينات جهت پيشگيرى از بعضى پيام‌ها شنيده‌ايد. مثلاً در دوران باردارى که زن حامله مرتب زير نظر پزشک قرار دارد و يا کارديوگرافي که توسط آن کار قلب خود را کنترل مى‌کنيد و يا معاينات مختلف جهت تشخيص به موقع سرطان و غيره. و اکنون وظيفه داريد فرزند کوچک خود را نيز مرتب مورد معاينه قرار دهيد تا از سلامت او اطمينان حاصل نمائيد. اينکه آقاى دکتر و يا خانم دکتر طفل شما را در زمان سلامت کاملاً بشناسد بسيار اهميت دارد و اگر روزى او مريض شد ديگر دکتر براى او غريبه نيست و از او وحشت ندارد (اين بزرگ‌ترين اشتباه است که بعضى از والدين ايرانى مرتکب مى‌شوند و طفل خود را از دکتر و دارو و آمپول مى‌ترسانند).
ما امروز مى‌دانيم که اختلالات در شنوائى و ديد فکرى و نقايص در تشکيل استخوان و ماهيچه و مفاصل و غيره مى‌توانند کاملاً درمان بشوند اگر به موقع و خيلى زود تحت معالجه قرار بگيرند.
پس معاينات جهت پيشگيرى و تشخيص به موقع بيمارى در دوران کودکى مى‌تواند جلو بسيارى از موانع و بيمارى‌ها خطرناک را بگيرد و در نتيجه بسيارى از رنج و تألم بشر کاسته شود، پس توجه داشته باشيد که علاج واقعه را قبل از وقوع بايد کرد.