”دو ماهی در خاک“<br /> <br /> اگر نهایت زن بودن و اوج مقام زن، نیل به مرتبهٔ مردانگی بود، می‌گفتیم زینب (س) اوج مردانگی است اما چنین نست آسمان پرواز این دو متفاوت است تضاد نیست، رقابت نیست، تفاوت است. چنین نیست که عالم زن، عالمی باشد پائین‌تر از عالم مرد، و اوجش تازه ابتدای مردانگی باشد. عالم زنان نیز چون عالم مردان، آسمانی دارد خورشیدی، ماهی، و ستارگانی. خورشید این آسمان بی‌تردید زهرا است (س).<br /> و ماه این آسمان زینب (س) است پس از به قتلگاه افتادن خورشید، در آسمان تیره جهان درخشید تا مسیر بی‌جهت و طریق،تاریک و راه بی رهرو نماند. بیان شخصیت او دفتری می‌طلبد به وسعت گیتی و مرکبی به میزان دریا اما اینجا تنها یک ”ادب“ از آداب کربلای او مورد اشارت است. مادری اوج مقام زنانگی است و زینب سدره نشین مرتبه مادری است... .

فایل(های) الحاقی

ادب در کربلا adab dar karbala.pdf 5,030 KB application/pdf