نویسنده: علیرضا فراهانی منش
اسم اعظم<br /> قرآن کریم خود با نام مبارک پروردگار عالمیان آغاز میشود: ”بسم اللّه الرحمن الرحیم“ و این سرآغازی است برای همه سورههای قرآن کریم (بهجز سوره برائت).<br /> همانگونه که اوّلین آیهای هم که بر پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه و آله) نازل شد، فرمان قرائت به اسم پروردگار را میدهد:”اِقْرَاء بِاسْمِ رَبِّکَ ...“ <br /> پس اسم مقدس پروردگار متعال باید سرآغازی باشد برای همه کارها و تمام امور و این آغاز به این معناست که ما میخواهیم کارها دارای محتوایی الهی باشند و از هرنقص و عیبی پاک و دور باشند.<br /> و اما در دعاها نیز در بسیاری موارد، سؤ ال و درخواست از خداوند تبارک و تعالی به واسطه اسمهای مبارک پروردگار متعال انجام میگیرد. عباراتی نظیر: ”اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ ...“ در دعاها فراوان است. که در حقیقت سؤال کننده متناسب با سؤال و درخواست خود، اسمی از اسامی مبارک پروردگار متعال را در نظر میگیرد و خداوند را به آن اسم میخواند و از او تقاضا میکند.
فایل(های) الحاقی
دعاشناسی موضوعی | doa shenasie mozeii.zip | 211 KB | application/x-zip-compressed |