باب اول ـ فصل خطاب است<br /> ای اهل دوستی و سداد! و ای طالبان هدایت و ارشاد! ای برادران باصفا و دوستان باوفا! تاکی از حرم عشق و دوستی محروم بوده، در چاه غیبت گرفتار باشیم چرا به نواحی قدس راه نیابیم و به باغهای انس پر نکشیم؟ آیا ما عبث و بیهوده آفریده شده و بی‌هدف رها گشته‌ایم؟ آیا سزاوار است که مانند حیوانات چرنده بخوریم و لذت بریم و از لقای خدای عزوجل در غفلت و بی‌‌خبری باشیم، تا این که روزی اجل ما را دریابد و آن روزها را به گور بریم؟ چنین گمانی .... .
فایل(های) الحاقی
| leqa.pdf | 1,049 KB | application/pdf |