حضرت علامه آیهٔالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قدّسَ‌الله نفسَهُ‌الزّکیَهٔ)
درود بی‌کران بر روان پاک خاتم پیمبران محمّد مصطفی، و وصیّ و الاتبارش علیّ مرتضی و یازده فرزند از اولاد امجاد او باد؛ بالأخصّ ولیّ دائرهٔ امکان حضرت امام زمان: محمّد بن الحسن قائم آل محمّد که کاروان عالم هستی را با جذبه و عشق در حرکت به‌سوی عالم اطلاق و توحید حضرت حقّ ـ جلّ و علا ـ رهبری می‌کنند.<br /> از آنجائی‌که دوران امامت حضرت امام حسن مجتبی و حضرت سیّدالشّهداء علیهماالسّلام از سخت‌ترین و تاریک‌ترین دوره‌ها از نقطهٔ نظر فشار و غلبهٔ حکومت جائرهٔ بنی‌اُمیّه بوده است، که اختناق و تدلیس و تلبیس و جهل و ریا و کذب و خدعه به‌حد اعلاء خود رسیده بود، همانطور که از خطبهٔ حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در اواخر عمر شریف مشهود است؛ آنجا که می‌فرماید: ”و بدانید ـ خدای شما را رحمت کند ـ شما در زمانی قرار گرفته‌اید که گویندهٔ حق در این زمان کم است، و زبان از بیان گفتار راست، خسته و نارسا و ناگویاست. کسی‌که ملازمت حق کند ذلیل است. اهل این زمان روی به دنیا آورده، و در آستان معصیت اعتکاف نموده‌اند؛ و با تکاهل و سستی، سازش و آشتی کرده‌اند. جوان آنها بداخلاق، و پیر آنها گنه‌کار، و عالم آنان منافق، و قاری قرآن آنها اهل غشّ و آلودگی است. کوچکان به بزرگان وقعی ننهاده و آنان را محترم نمی‌شمارند، و اغنیاء و ثروتمندان امور فقرا را تکفّل نمی‌نمایند.“
فایل(های) الحاقی
| لَمُعاتُ الحُسَیْن | lamaat al hosain.pdf | 1,834 KB | application/pdf |