سوره حمد که نام دیگرش ”فاتحهٔ الکتاب“ است، هفت آیه دارد و تنها سوره‏ای است که بر هر مسلمانی واجب است حداقل روزانه ده بار آن را در نمازهای شبانه روزی بخواند وگرنه نماز او باطل است. ”لا صلاهٔ الاّ بفاتحهٔ الکتاب“ بنا به روایت جابر بن عبداللّه انصاری از رسول اکرم صلی الله علیه وآله: این سوره بهترین سوره‏های قرآن است. و به نقل ابن عباس؛ سوره‏ حمد اساس قرآن است. در حدیث نیز آمده است: ”اگر هفتاد مرتبه این سوره را بر مرده خواندید و زنده شد، تعجّب نکنید.“ <br /> از نامگذاری این سوره به فاتحهٔ الکتاب، معلوم می‏شود که تمام آیات قرآن در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله جمع‌آوری شده و به صورت کتاب در آمده است و به امر ایشان این سوره در آغاز و شروع کتاب (قرآن) قرار گرفته است. <br /> همچنین در حدیث ثقلین می‏خوانیم که پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: ”انّی تارک فیکم الثقلَین کتاب اللَّه و عترتی“ من دو چیز گرانبها در میان شما می‏گذارم، کتاب خدا و خاندانم. از این حدیث نیز معلوم می‏شود که آیات الهی در زمان پیامبر صلی الله علیه وآ له به صورت کتاب اللّه جمع‌آوری شده و به همین نام در میان مسلمانان معروف و مشهور بوده است. <br /> آیات سوره مبارکه فاتحه، اشاراتی درباره‏ خداوند و صفات او، مسأله معاد، شناخت و درخواست رهروی در راه حقّ و قبول حاکمیت و ربوبیّت خداوند دارد. همچنین به ادامه راه اولیای خدا، ابراز علاقه و از گمراهان و غضب‏شدگان اعلام بیزاری و انزجار شده است. <br /> سوره حمد -همانند خود قرآن- مایه شفاست، هم شفای دردهای جسمانی و هم شفای بیماری‏های روحی.

فایل(های) الحاقی

تفسیر سوره حمد hamd.pdf 621 KB application/pdf