نوشته: جیمز پال دیویس<br /> ترجمه: مهیار جلالیانی
لحظات بزرگ تاریخ فراسوی معیار زمان قرار دارند و در جهت الهامبخشیدن به نسلهای فردا، بر فراز ماجراهای رهروان زندگی به پرواز در میآیند. رخدادن چنین لحظاتی در آستانهٔ عصری تازه، برکتی مضاعف محسوب شده و بیشتر به اسطوره میماند. ساختهشدن معبد اک یکی از همین لحظات بود.<br /> وقایعی بسیار کوچکتر از این، با سر و صدا و طمطراق وارد عرصهٔ زندگی میشوند و یا گزافهنمائی، مهمترین عناوین خبری روز را بهخود اختصاص میدهند، اما با همان سرعت نیز ناپدید میشوند و جز در ذهن مورخان باریک بین خاطرهای از آنها بهجای نمیماند. در همین اثنا، حماسههای فردا دور از هیاهوی صحنه به تکوین خود ادامه میدهند.<br /> بنای معبد اک در سال ۱۹۸۹ آغاز شد. پیروان اک این سال را ارج مینهند، ولی برای سایر مردم این واقعه در سالی که مملو از تحولاتی غیرمترقبه بود، خبری در حد پاورقی محسوب میشد. فکر میکنم کمتر کسی خارج از حلقههای اکنکار با من همعقیده باشد و مانند من معبد اک را مسبب این تحولات وسیع جهانی بداند، کتاب دوم شریعت کیسوگماد با این جمله آغاز میشود: ”ابتدا باید دانست که اک همواره در تاریخ جهان منشأ تأثیراتی عظیم بوده و هست، اما بهجزء استادان و عدهٔ قلیلی از چلاهای اک کمتر کسی این را میداند.“<br /> هدف اصلی از نگارش این کتاب تصویر کشیدن همین تأثیر عمیق بر جهان است و معبد اک شاهدی است بر این مدعا، مطالب این کتاب گزارشی عینی از زبان کسی که شخصاً شاهد ساخته شدن معبد بوده نیست، زیرا من تا یکسال پس از اتمام معبد به هزار کیلومتری آن هم نزدیک نشده بودم.<br /> موضوع حکایت من چیز دیگری است. من قصد دارم تأثیر برپاشدن معبد اک را به افرادی نشان دهم که علیالظاهر از آن دور بودند؛ که این تقریباً شامل تمام جمعیت زمین میشود!<br /> تأثیر معبد اک، درست همانطور که قارهها و اقیانوسها را درنوردیده و همهٔ بشریت را شامل شده، به فراسوی دههها و سدههای آینده نیز خواهد رفت و تمام نسلهای فردا را نیز در بر خواهد گرفت. کسی چه میداند؟ شاید روزی من و شما نیز در عصر دیگری حاضر باشیم و با نگاهی به عهد باستانی قرن بیستم، از آنچه که در سال به یاد ماندنی ۱۹۸۹ آغاز شد، در شگفت شویم.
فایل(های) الحاقی
گاهشمار استاد رویاپردازی | gahshomare ostade roya pardazi.pdf | 832 KB | application/pdf |