بودلر

در این کتاب کوچک و متفاوت، این فرصت فراهم شده که با دو مرد بزرگ آشنا شویم: یکی شارل بودلر، شاعر تأثیرگذار قرن نوزدهم و دیگری ژان پل سارتر، نویسنده، فیلسوف، نمایشنامه‏نویس و روشن‏فکر متعهد قرن بیستم. <br /> این نگاه و این تجزیه و تحلیل، نه روان‏شناسانه است و نه زیباشناسانه. نگاه سارتر به نامه‏ها، شعرها، شِکوه‏ها و مبالغه‏های بودلر است. چون او نمی‏توانسته بودلر را از نزدیک بشناسد. سارتر معتقد است که: <br /> ”کافی بود بودلر را زنده دیده باشیم؛ حتّی یک لحظه. برای اینکه ملاحظات پراکنده‏ی ما در شناختی تام سازمان یابد. دریافت بی‏واسطه، در واقع با ادراکی مبهم همراه است و اگر بخواهیم مثل هایدگر سخن گفته باشیم، مقدم بر شناخت است، که اکثراً سالها وقت می‏خواهد تا روشن شود و حاوی خصوصیات اصلی شی است در یک عدم تمایز همزمان.“<br /> مشخص کردن این که سرنوشت شارل بودلر (سرنوشت منتخب، موعود با حداقل پذیرفته شده از جانب او و نه سرنوشتی که منفعلانه به آن گردن نهاده باشد) چه بوده است و این که آیا شعر حاوی یک پیام است و اگر هست، انسانی‏ترین محتوای این پیام کدام است. دخالت یک فیلسوف در اینجا، کاملاً متفاوت و مجزا از دخالت یک منتقد یا یک روان‏شناس (خواه پزشک باشد و خواه نباشد) و یا جامعه‏شناس است. زیرا برای او، مسأله‏ سنجیدن شعر بودلر با ترازو (برای ارائه‏ی قضاوتی ارزشی یا کلیدی برای درک آن) مطرح نیست و یا تجزیه و تحلیل شاعر گل‏های رنج یا گل‏های شرّ، همان‏طور که می‏توان یک پدیده‏ی جهان مادی را تجزیه و تحلیل نمود، نیست. برعکس، تلاش او بر این است که از درون، تجربه‏ی بودلر را زندگی کند و نه این که از بیرون به این نمونه‏ی تقریباً افسانه‏ای شاعر نفرین‏شده بپردازد و برای این کار، درددل‏ها و رازگویی‏های خود وی را بنیاد کار قرار داده، در کنار آثار وی و مکاتباتی که با نزدیکانش داشته است ـ این وظیفه وی است که نویسنده‏ی این کتاب، به عنوان یک فیلسوف، بر خود مقرر داشته است.

فایل(های) الحاقی

بودلر Baudelaire.pdf 1,036 KB application/pdf