سید علی علوی قزوینی
تلقیح مصنوعی اصطلاحاً عبارتست از داخل کردن نطفه مرد در رحم زن به‌وسیله آلات پزشکی یا هر وسیله دیگری غیر از مقاربت و نزدیکی.<br /> لقاح، لغت آبستن شدن و تلقیح نیز به معنی آبستن کردن است. معنی اصطلاحی تلقیح از معنی لغوی آن چندان دور نگردیده است؛ بدین معنا که لقاح مصنوعی عبارتست از آبستن شدن زن به‌وسیله آلات پزشکی و تلقیح مصنوعی عبارت است از آبستن کردن زن بوسیله تزریق اسپرماتوزوئید مرد به رحم زن به کمک وسایل پزشکی و آلات مصنوعی بدون انجام عمل مقاربت و نزدیکی.<br /> تلقیح مصنوعی ممکن است با نطفه و اسپرماتوزوئید شوهر انجام گیرد که به آن تلقیح مصنوعی هومولوگ (AIH) گویند و همچنین امکان دارد عمل تلقیح بوسیله نطفه بیگانه تحقق یابد که به آن تلقیح مصنوعی هترولوگ (AID) گویند. تلقیح منی هومولوگ هنگامی ضرورت پیدا می کند که شوهر دارای قابلیت باروری طبیعی بوده ولی به علت چاقی یا نقص آلت مردانه نتواند موقع انزال، منی خود را روی گردن رحم بریزد و تلقیح منی هترولوگ در مواردی مناسب است که ثابت شود ناباروری شوهر غیر قابل درمان است.<br /> تلقیح مصنوعی انسان که موضوع بررسی و تحقیق این نوشتار قرار گرفته است، یکی از پدیده‌های نوینی است که با شکوفایی دانش پزشکی پا به عرصه هستی نهاده و بالتبع منشأ ایجاد مسائل مختلف حقوقی شده است و بدلیل آنکه این موضوع یکی از موضوعات نوین می باشد، متأسفانه در حقوق مدون و قوانین موضوعه ایران سخنی از آن به میان نیامده است. این نوشتار احکام و خصوصیات هر دو روش تلقیح مصنوعی را مورد بررسی و مطالعه قرار می‌دهد.
فایل(های) الحاقی
| تلقیح مصنوعی انسان | ebook223.exe | 489 KB | application/octet-stream |