ديدگاه‌هاى گوناگونى در زمينهٔ اهداف تأسيس مناطق آزاد، در کشورهاى مختلف وجود دارد، که براى آشنائى به چند مورد از آنها اشاره مى‌شود. (محمد علمي، مناطق آزاد قاره آسيا مناطق آزاد ، شماره ۱۴،سال دوم (فروردين ۱۳۷۱).
در کشور ترکيه اهداف زير براى مناطق آزاد تعيين شده است:
۱. افزايش صادرات صنعتى (غيرسنتى)
۲. شتاب بخشيدن به ورود سرمايه‌هاى خارجى به کشور
۳. انتقال تکنولوژى به کشور
۴. جلب سرمايه‌ها در بخش‌هاى مولد
۵. افزايش ميزان بهره‌ورى از امکانات مبادلات و اعتبارات بين‌المللى.
در کشور هند اهداف مناطق آزاد چنين آورده شده است:
۱. افزايش درآمدهاى ارزى
۲. ازدياد سطح اشتغال
۳. بالا بردن ميزان تخصص و کارائى نيروى انسانى
۴. دستيابى به تکنولوژى پيشرفته
۵. تبديل برخى از بخش‌هاى عقب‌مانده کشور به قطب‌هاى صنعتي
در کشور کره جنوبى فسلفهٔ وجودى مناطق آزاد عبارت است از:
۱. تشويق سرمايه‌گذاران خارجى به فعاليت در رشته‌هاى صنعتى
۲. توليد کالاى صنعتى به قيمت مناسب
۳. صدور کالا به خارج
اتحاديه ملل آسياى جنوب شرقي (آسه‌آن) اهداف زير را از تشکيل مناطق آزاد دنبال مى‌کنند:
۱. جلب سرمايه‌گذاران بزرگ خارجى به منطقه آسياى جنوب شرقى
۲. گسترش هرچه بيشتر داد و ستد بين کشورهاى عضو
۳. تسهيل مقررات پيچيدهٔ گمرکى و ضوابط فنى و اصلاح مقررات مربوط به شرکت در مزايده‌هاى دولتى
۴. ايجاد وحدت بين کشورهاى عضو در برابر رقباى بزرگ بين‌المللي؛ (ژاپن، اروپاى متحد، منطقه آزاد تجارى آمريکاى شمالى)
به‌طور کلى شايد بتوان اهداف ايجاد مناطق آزاد را در موارد زير خلاصه کرد:
۱. جلب سرمايه‌هاى خارجى
۲. ايجاد فرصت‌هاى شغلى جديد
۳. کسب درآمدهاى ارزى و افزايش صادرات
۴. دستيابى به تکنولوژى پيشرفته
۵. جذب نقدينگى سرگردان داخلى و کمک به مهار تورم
۶. محروميت‌زدائى از مناطقى که امکان رشد و توسعه را بالقوه دارند