خسارت مشترک اختصاص به حمل و نقل‌هاى دريائى دارد. خسارت مشترک هنگامى مصداق مى‌يابد که مسؤولان امور کشتى با توجه به اختياراتى که به آنها تفويض شده است به خاطر نجات کشتى و محمولات آن از خطرى که در صورت وقوع يا توسعه آن خطر، سرنوشت کشتى مورد تهديد قرار مى‌گيرد به کشتى يا محمولات آن يا هر دو وارد مى‌کنند. تا به اين ترتيب از نابودى کشتى که در نتيجه آن کشتى و محمولات آن جلوگيرى به عمل آورند. مثلاً براى جلوگيرى از غرق شدن کشتى که در نتيجه آن کشتى و محمولات آن دست‌خوش نابودى خواهد شد، قسمتى از متعلقات کشتى يا مقدارى از محمولات آن را به دريا مى‌ريزند. در چنين حالتى خسارت‌هاى وارده تنها به صاحب مال از بين رفته يا آسيب‌ديده (مالک کشتى يا کالا) تحميل نمى‌شود بلکه اين خسارت‌ها بين کليه افراد ذى‌نفع در سفر دريائى (مالک کشتي، صاحبان کالا، ذى‌نفع در کرايه و ...) سرشکن شده و هر يک از آنها سهمى از خسارت را به عهده مى‌گيرند. سپس از محل اين سهم‌ها خسارت افراد زيان‌ديده (مالک کشتي، صاحب کالاى از بين رفته و ...) جبران مى‌شود.
نحوهٔ محاسبه خسارت مشترک
نسبت سهيم شدن در خسارت مشترک عبارت است از کل ارزش خسارت وارده به کشتى و بار آن تقسيم بر کل ارزش بار و کشتى در حالت قبل از خسارت.
نسبت سهيم شدن در خسارت مشترک = ارزش کل خسارت وارده/ارزش کل بار و کشتي
اين نسبت در مورد تمام اموالى که در معرض خطر قرار گرفته است، اعمال مى‌شود. تمامى بيمه‌نامه‌هاى دريائى خسارت مشترک را تحت پوشش قرار مى‌دهد.