به موجب ماده ۲۲۳ قانون تجارت ايران برات بايد داراى شرايط زير باشد:
۱. قيد کلمه برات در روى ورقه
۲. تاريخ تحرير (روز، ماه و سال)
۳. اسم شخصى که بايد برات را تأديه کند (براتگير)
۴. مبلغ برات
۵. تاريخ تأديه و پرداخت وجه برات (سر رسيد)
۶. مکان پرداخت وجه برات اعم از اينکه محل اقامت براتگير باشد يا محل ديگر
۷. اسم شخصى که برات در وجه يا حواله کرد او پرداخت مىشود
انواع برات
بروات ارزى برحسب اين که با اسناد بازرگانى (Commercial Documents) يا بدون اسناد بازرگانى براى وصول ارائه شوند، به دو دسته زير تقسيم مىشوند:
- بروات ساده (Clean Bills of Exchange)
به برواتى اطلاق مىشود که اسناد حمل کالا ضميمه آن نيست و به خودى خود کامل و ناشى از معاملات بازرگانى است.
- بروات اسنادى (Documentary Bill of Exchange)
برات اگر همراه با اسناد بازرگانى ارائه شود، بروات اسنادى خوانده مىشود. بروات از نظر سر رسيد به دو دسته تقسيم مىشوند:
۱. برات ديدارى (Sight Bill of Exchange):
براتى است که از تاريخ رويت يا تاريخ صدور تا مدتى بعد، مثلاً ۳۰ روز يا ۹۰ روز يا بيشتر قابل پرداخت است.
۲. برات مدتدار (Time Bill of exchange):
براتی است که از تاریخ رویت یا تاریخ صدور تا مدتی بعد ، مثلأ ۳۱ روز یا ۹۱ روز یا بیشتر قابل پرداخت باشد.