کسبوکار الکترونيکى عبارت است از بهبود فرآيندهاى کليدى کسبوکار با استفاده از فنآورى اينترنت. امروزه اغلب کمپانىها اهميت کسبوکار الکترونيکى را دريافته و تبديل کسبوکار سنتى به کسبوکار الکترونيکى را آغاز نمودهاند. و بسيارى نيز در اين راه موفق مىباشند. اين سازمانهاى پيشتاز بهمنظور ارائه خدمات مشتريان، توزيع و ارائه محصولات، حفظ مشتريان موجود و جذب مشتريان جديد اقدام به پيادهسازى فرآيندهاى تجارى خود براساس شبکههاى اينترنت نمودهاند. دسترسى همگانى به شبکههاى اينترنت، سطح انتظارات مشتريان را در رابطه با خدمات پشتيبانى و پاسخگويى به نيازهاى آنها افزايش داده است.
ازجمله اين انتظارات افزايش دقت و خدمات شبانهروزى است و لذا پاسخگويى به اين توقعات پشتيبانى همهجانبه و قابل انعطاف مبتنىبر يک زيرساخت قدرتمند را طلب مىنمايد تا بتوان در چارچوب آن خدمات مشاورهاى جهانى توسط خبرگانى که داراى دانش خاص هر صنعت مىباشند را دراختيار مشتريان قرار داد. افزون بر آن نرمافزارهاى واسط (middle-ware) که اهداف و مدل تجارى سازمان يا شرکت را تعريف مىنمايد و ازطريق آنها، دستيابى به serverهاى مطمئن و نرمافزارهاى کاربردى ميسر مىگردد، ازجمله ضروريات اين ساختار بهحساب مىآيند. بديهى است بستر الکترونيکى قابل اعتماد و مناسب لازمه ايجاد امکانات مذکور مىباشد که از اولويتهاى پيادهسازى تجارت الکترونيکى محسوب مىگردد.
نکته قابل توجه ديگر در ايجاد و توسعه زيرساختهاى تجارت الکترونيک، پويايى آن است، زيرا ازآنجايى که کسبوکار تجارى در سطح جهان همواره دچار تغييرات استراتژيک و تاکتيکى خواهد گرديد، مدل زيرساخت تجارت الکترونيک نيز بايد پويا و ديناميک باشد بهنحوى که با تغييرات فرآيندهاى کسبوکار و سيستمهاى مرتبط با آن، مدل انتخابى بهسهولت با تغييرات مذکور تطبيق نمايد.
درنتيجه تنها با انتخاب يک زيرساخت فنى مناسب مىتوان پويايى زيرساخت تجارى محکم و پايدار را تضمين و پيادهسازى نمود.
نمودار ذيل مدل فوق را نشان مىدهد: