اگرچه طرفين قرارداد مختار هستند آن‌طورى که صلاح مى‌دانند قرارداد را تنظيم نمايند اما معمول اين است که يکى از فرم‌هاى مخصوص قرارداد اجاره براى زمان معين را که شوراى اسناد اطاق کشتى‌رانى انگلستان تصويب کرده است ـ مانند فرم ترانزيتين (Transitine) و يا فرم ۱۹۳۹ بالتايم (Baltime) را ـ انتخاب کنند و سپس اگر خواستند تغييراتى در آن بدهند.


به‌طور کلّى مقررات زير در قراردادهاى اجاره براى مدت معين يافت مى‌شود:


۱. مالک کشتى متعهد مى‌شود که يک کشتى را براى مدت معين آماده نمايد و ظرفيت، سرعت، ميزان سوخت و مقدار سوخت موجود در مخزن آن را با ذکر مى‌کند.


۲. بندر تحويل‌ کشتى و زمان تحويل آن را به اطلاع مستأجر مى‌رساند.


۳. مستأجر تعهد مى‌کند که تنها به تجارت مجاز و مشروع و حمل کالاى مجاز مبادرت نمايد و نيز به بنادر امن رفت و آمد کند که در آنجا کشتى در همه حال روى آب شناور باشد. اين شرط انحصاراً به محل تخليه و بارگيرى مربوط است يعنى اينکه کشتى در اين محل در حالت شناور قرار گيرد بدون اينکه رد اثر آب و هواى بد و يا کشتى‌هاى ديگر به وى آسيبى و يا خسارتى برسد.


۴. مالک متعهد است که دستمزد کارکنان، بيمه و کشتى و آذوقهٔ ‌سفر را مهيّا نمايد و نيز متعهد مى‌شود که کشتى هميشه در وضعيت مناسب و مساعدى قرار داشته باشد.


۵. مستأجر متعهد مى‌شود که هزينه سوخت و بنادر را بپردازد و ترتيب هزينهٔ تخليه و بارگيرى را نيز بدهد.


۶. مستأجر موظف مى‌شود که اجاره بهاء تعيين‌شده را بپردازد.


۷. ترتيب استرداد کشتى به مالک آن نيز معين مى‌گردد.


۸. ذکر اتفاقاتى که در صورت حادث‌ شدن موجب توقف پرداخت اجاره بهاى کشتى مى‌شود.


۹. فرمانده تحت امر مستأجر مى‌باشد.


۱۰. فهرستى از مخاطرات دريائى يا به‌عبارت ديگر ذکر مخاطرات دريائى که موجب معافيت از مسوؤليت مى‌شود.


۱۱. تعهد مستأجر مبنى بر پرداخت خسارت وارده بر کشتى که در اثر بى‌دقّتى در امر بارگيرى و تخليه به‌وجود آيد.


۱۲. شرط مربوط به فسخ قرارداد.


۱۳. شرط مربوط به اتخاذ مقررات آنتورپ ۱۹۷۴ در رابطه با خسارت مشترک.


۱۴. مادهٔ مربوط به داوري.


۱۵. مادهٔ مربوط به پرداخت حقّ کميسيون به‌واسطه (دلال) قرارداد براى مذاکرات مربوط به قرارداد اجاره.


۱۶. مادهٔ مربوط به جنگ.

مدت اجاره

در قرارداد اجاره براى مدت معين شرط مربوط به مدت اجاره وجود دارد که به‌موجب آن مدت زمانى را که کشتى در اجاره خواهد بود مشخص مى‌کنند. به‌عنوان مثال مادهٔ يک از فرم بالتايم ۱۹۳۹ چنين مى‌گويد:


کشتى را مالکين به اجاره دادند و مستأجرين اجاره کردند براى تعداد ماه‌هائى که در بند ۱۴ اين فرم مشخص شده است از زمان تحويل کشتى و در اختيار مستأجرين قرار گرفتن آن (که اين زمان روز يک‌شنبه يا روزهاى تعطيلات قانونى ديگر نخواهد بود مگر ‌آن‌که در اين روزها تحويل انجام شود) بين ساعت ۹ صبح تا ۶ بعدازظهر در روزهاى کار و يا بين ساعت ۹ صبح تا ۲ بعدازظهر در روز يک‌شنبه در بندر تعيين‌شده در بند ۱۵ اين فرم.


گاهى تعيين مدت اجاره در اختيار مستأجرين است مثلاً گفته مى‌شود ۲۴ يا ۳۰ ماه تقويمى با اختيار فسخ مستأجرين در پايان بيست و دومين ماه با تفاوت ۱۵ روز کمتر و يا بيشتر و يا به مدت کمتر به اختيار مستأجرين از زمانى که کشتى تحويل شده است.


گاهى مدت اجاره به‌نحو ديگرى تعيين مى‌گردد مثلاً گفته مى‌شود مدت زمانى که لازم است يک سفر دريائى از يک بندر امن واقع در ساحل شرقى کانادا در محدودهٔ تجارى مقرر انجام شود.