هم‌چنان که در قرارداد اجاره براى سفر معين آمده است، بارنامهٔ دريائى متضمّن اين تعهّد است که سفر دريائى با سفر دريايى با سرعت معقول انجام گيرد.
قانون ۱۹۷۱ اشاره صريحى به چنين تعهدى در رابطه با سرعت معقول ندارد به نظر مى‌رسد که تعهّد فوق حتى در مواردى که قانون فوق قابل اعمال است جزئى از قرارداد تلقّى مى‌گردد. نيامدن مطلب فوق در قانون ظاهراً به‌علت مسامحه بوده زيرا مبرهن است که منظور از اين قانون اين است که اگر قرارداد تابع آن باشد نمى‌تواند متضمّن شروطى به جز آنچه که در اين قانون مقرر شده است باشد.